عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه‌السلام: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: إِذَا غَضِبَ اللَّهُ عَلَى أُمَّةٍ وَ لَمْ یُنْزِلْ بِهَا الْعَذَابَ غَلَتْ أَسْعَارُهَا وَ قَصُرَتْ أَعْمَارُهَا وَ لَمْ تَرْبَحْ تُجَّارُهَا وَ لَمْ تَزْکُ ثِمَارُهَا وَ لَمْ تَغْزُرْ أَنْهَارُهَا وَ حُبِسَ عَنْهَا أَمْطَارُهَا وَ سُلِّطَ عَلَیْهَا شِرَارُهَا. الفروع من الکافی، کتاب المعیشة، باب النوادر، ص759، ح53. موضوع سخنرانی استاد جرجانی، بین الصلاتین ظهر و عصر، در تاریخ 1/6/1402، مسجد جواد الأئمة علیهم‌السلام.
اصبغ بن نباته می‌گوید: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هرگاه خدا بر امتی غضب کند و عذاب بر آنها نازل نکند، قیمت‌هایشان گران، و عمرهایشان کوتاه می‌شود، و تجّارشان سود نمی‌برند، و میوه‌هایشان خوب نمی‌شود، و آبِ رودهایشان زیاد نمی‌گردد، و بارانشان از آنها بازداشته می‌شود، و افراد نا اهل و شرورشان بر آنها مسلط می‌گردند.