رسول الله ص: إنی تارکٌ فیکم الثقلینِ کتابَ اللهِ و عترتی...

طبق روایت مشهور و معتبر نزد شیعه و سنی، دو چیز گران‌بها که از پیامبر صلی الله علیه و آله به‌یادگار مانده است ؛ قرآن و اهل بیت علیهم السلام هستند که در این وبلاگ فاخر در قالب روایات و حکایات مستند و معتبر درصدد عمل به‌این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله هستیم. انشاءالله

۲ مطلب در آذر ۱۴۰۲ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ قَیْسٍ قَالَ: کَانَ النَّبِیُّ صلّی الله علیه و آله إِذَا قَدِمَ مِنْ سَفَرٍ بَدَأَ بِفَاطِمَةَ علیهاالسلام فَدَخَلَ عَلَیْهَا فَأَطَالَ عِنْدَهَا الْمَکْثَ فَخَرَجَ مَرَّةً فِی سَفَرٍ فَصَنَعَتْ فَاطِمَةُ علیهاالسلام مَسَکَتَیْنِ مِنْ وَرِقٍ وَ قِلَادَةً وَ قُرْطَیْنِ وَ سِتْراً لِبَابِ الْبَیْتِ لِقُدُومِ أَبِیهَا وَ زَوْجِهَا علیهماالسلام، فَلَمَّا قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله دَخَلَ عَلَیْهَا فَوَقَفَ أَصْحَابُهُ عَلَی الْبَابِ لَا یَدْرُونَ یَقِفُونَ أَوْ یَنْصَرِفُونَ لِطُولِ مَکْثِهِ عِنْدَهَا، فَخَرَجَ عَلَیْهِمْ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ قَدْ عُرِفَ الْغَضَبُ فِی وَجْهِهِ حَتَّی جَلَسَ عِنْدَ الْمِنْبَرِ، فَظَنَّتْ فَاطِمَةُ علیهاالسلام أَنَّهُ إِنَّمَا فَعَلَ ذَلِکَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله لِمَا رَأَی مِنَ الْمَسَکَتَیْنِ وَ الْقِلَادَةِ وَ الْقُرْطَیْنِ وَ السِّتْرِ فَنَزَعَتْ قِلَادَتَهَا وَ قُرْطَیْهَا وَ مَسَکَتَیْهَا وَ نَزَعَتِ السِّتْرَ فَبَعَثَتْ بِهِ إِلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ قَالَتْ لِلرَّسُولِ: قُلْ لَهُ تَقْرَأُ عَلَیْکَ ابْنَتُکَ السَّلَامَ وَ تَقُولُ: اجْعَلْ هَذَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ، فَلَمَّا أَتَاهُ قَالَ: فَعَلَتْ فِدَاهَا أَبُوهَا، ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، لَیْسَتِ الدُّنْیَا مِنْ مُحَمَّدٍ وَ لَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَوْ کَانَتِ الدُّنْیَا تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْخَیْرِ جَنَاحَ بَعُوضَةٍ مَا أَسْقَی فِیهَا کَافِراً شَرْبَةَ مَاءٍ، ثُمَّ قَامَ فَدَخَلَ عَلَیْهَا. الأمالی للصدوق، المجلس الحادی والأربعون، ص234، ح7.

محمّد بن قیس می‌گوید: شیوة پیغمبر صلّی الله علیه و آله این بود که چون از سفر بازمی‌گشت اوّل به‌فاطمه سلام الله علیها وارد می‌شد، و مدّت مدیدی نزد او می‌ماند، یک‌بار رسول خدا به‌سفری رفت، و فاطمه سلام الله علیها دو دستبند نقره و گلوبند و دو گوشواره و پرده‌ای برای درِ خانه به‌احترام تشریف فرمایی پدر و شوهرش علیهماالسلام درست کرد، چون رسول خدا صلّی الله علیه و آله از سفر برگشت، داخل خانة فاطمه شد، یاران حضرت جلوی در ایستاده بودند و نمی‌دانستند بایستند یا بروند، چون معمولاً توقّف حضرت در خانة فاطمه طولانی می‌شد، رسول خدا صلّی الله علیه و آله فوراً از خانة فاطمه بیرون آمد، در حالی که عصبانیّت در چهره‌اش آشکار بود، و نزد منبر نشست. فاطمه سلام الله علیها فوراً متوجّه شد که این تغییر حالتِ حضرت به‌خاطر مشاهدة دو دستبند نقره و گردنبند و دو گوشواره و پرده‌ بوده است، سریع گردنبند و دو گشواره و دستبند نقرة خود و پرده را باز کرد، و آن‌ها را نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله ارسال کرد، و به‌فرستادة خود فرمود: به‌رسول خدا بگو: دخترت به‌تو سلام می‌رساند و می‌گوید: این‌ها را در راه خدا مصرف فرمایید. چون فرستاده، نزد رسول خدا آمد، و پیغام را رساند، حضرت فرمود: این کار را کرد، پدرش به‌فدای او، پدرش به‌فدای او، پدرش به‌فدای او، دنیا از آنِ محمّد و آل محمّد نیست، و اگر دنیا در نزد خدا از نظر خوبی به‌اندازة بال پشه‌ای ارزش داشت، خداوند از آن به‌اندازة یک بار نوشیدنِ آبی، به‌کافر نمی‌داد، سپس برخاست و به‌منزل فاطمه رفت.

  • مرتضی آزاد
  • ۰
  • ۰

عَنْ مُحَمَّدٍ بْنِ مُسْلِمٍ الثَّقَفِیِّ قَالَ: سَمِعْتُ أبَاجَعْفَرٍ یَقُولُ: لِفَاطِمَۀَ عَلَیْهَاالسَّلَامُ وَقْفَةٌ عَلَی بَابِ جَهَنَّمَّ، فَإذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَۀِ کُتِبُ بَیْنَ عَیْنَیِّ کُلِّ رَجُلٍ مُؤْمِنٍ أوْ کَافِرٍ فَیُؤْمَرُ بِمُحِبٍّ قَدْ کَثُرَتْ ذُنُوبُهُ إلَی النَّارِ، فَتَقْرَأُ فَاطِمَۀُ بَیْنَ عَیْنَیْهِ مُحِبّاً، فَتَقُولُ: إلَهِی وَ سَیِّدِی! سَمَّیْتَنِی فَاطِمَۀَ وَ فَطَمْتَ بِی مَنْ تَوَلَّانِی وَ تَوَلَّی ذُرِّیَتِی مِنَ النَّارِ وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ وَ أنْتَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ، فَیَقُولُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ: صَدَقْتِ یَا فَاطِمَۀُ! إنِّی سَمَّیْتُکِ فَاطِمَۀَ وَ فَطَمْتُ بِکِ مَنْ أحَبَّکِ وَ تَوَلَّاکِ وَ أحَبَّ ذُرِّیَتِکِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ وَ وَعْدِیَ الْحَقُّ وَ أنَا لَا أُخْلِفُ الْمِیعَادَ وَ إنَّمَا أمَرْتُ بِعَبْدِی هَذَا إلَی النَّارِ لِتَشْفَعِی فِیهِ فَأشَفِّعُکِ وَ لِیَتَبَیَّنَ لِمَلَائِکَتِی وَ أنْبِیُائِی وَ رُسُلِی وَ أهْلِ الْمَوقِفِ مَوْقِفُکِ مِنِّی وَ مَکَانَتُکِ عِنْدِی، فَمَنْ قَرَأتِ بَیْنَ عَیْنَیْهِ مُؤْمِناً فَخُذِی بِیَدِهِ وَ أَدْخِلیِهِ الْجَنَّۀَ. علل‌الشّرایع، ج2، ص179، با استفاده از بیانات آیت‌الله جرجانی، سخنرانی در بارة سفر مرگ.

امام باقر علیه‌السلام می‌فرمایند: فاطمه سلام الله علیها در روز قیامت جایگاه و توقّفگاهی بر در جهنّم دارد. روز قیامت روی پیشانی هر فردی نوشته شده است که مؤمن یا کافر است. آن کسی که روی پیشانی‌اش نوشته شده است مؤمن امّا پرونده‌اش سیاه است، گناهانش زیاد است، دستور می‌دهند باید برود توی جهنّم و پاک بشود سپس بیاید بیرون. ولی در آن‌جا جایگاهی است به‌نام جایگاه شفاعت (مقام محمود)، در آن‌جا حضرت زهرا سلام‌الله علیها ایستاده است و پیشانی‌ها را می‌خواند تا ببیند روی پیشانی کسی نوشته است مؤمن و محبّ زهرا، محّب علی و اهل‌البیت و او را به‌سمت جهنّم می‌برند، حضرت فریاد می‌زند: خدایا، آقای من و مولای من، تو من را فاطمه نام نهادی و خودت فرمودی هر کسی که من و اولاد من را دوست بدارد او را از آتش جهنّم نجات می‌دهی. وعدة تو حق است و خُلف وعده نمی‌کنی. پس چرا این محّب و شیعة من را به سمت جهنّم می‌برند؟!

خداوند متعال می‌فرماید: راست می‌گویی فاطمه جان، من قول دادم و هرکس تو را دوست داشته باشد من او را نجات می‌دهم و وعدة من حقّ است و خُلف وعده نمی‌کنم و من خودم امر کردم این شخص را به‌جهنّم ببرند، ولی تو بیا و وارد میدان شفاعت بشو و شفاعت کن تا مقام و جایگاه تو برای ملائکة من و انبیا و اهل محشر معلوم بشود که فاطمه کیست و چه جایگاهی در نزد من دارد. هرکسی را دوست داری و روی پیشانی‌اش نوشته است مؤمن و محّب فاطمه سلام‌الله علیها او را وارد بهشت کن تا کسی از محبّان تو در محشر نماند.

  • مرتضی آزاد