عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه‌السلام قَالَ: ثَلَاثٌ مِنْ أَشَدِّ مَا عَمِلَ الْعِبَادُ؛ إِنْصَافُ الْمؤْمِنِ مِنْ نَفْسِهِ وَ مُوَاسَاةُ الْمَرْءِ أَخَاهُ وَ ذِکْرُ اللَّهِ عَلَی کُلِّ حَالٍ وَ هُوَ أَنْ یَذْکُرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ الْمَعْصِیَةِ یَهُمُّ بِهَا فَیَحُولُ ذِکْرُ اللَّهِ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ تِلْکَ الْمَعْصِیَةِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: «إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ» سوره أعراف (7) آیه 201. خصال صدوق، ج1، ص131، ح138.
از ابوبصیر نقل شده و او از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمود: سه‌کار است که از سخت‌ترین اعمالی است که بندگان خدا انجام می‌دهند:
1-رعایت بی‌طرفی در تمام امور
2-وهمدردی با برادرش
3-و در هرحال به‌یاد خدا بودن؛ و آن عبارت است از این‌که خدای متعال را هنگامی که می‌خواهد گناهی انجام دهد، یاد کند و آن یاد خدا، میان او و آن گناه مانع می‌شود، و این معنای فرمایش خداوند متعال است که در قرآن می‌فرماید: همانا هنگامی که اشخاصِ خداترس، گرفتارِ وسوسة شیطانی شوند به‌یاد [خدا] می‌افتند و ناگهان بینا می‌شوند.
- ۰۱/۱۱/۰۵