عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام وَ اللَّهِ إِنَّا لَنَطْلُبُ الدُّنْیَا وَ نُحِبُّ أَنْ نُؤْتَاهَا فَقَالَ تُحِبُّ أَنْ تَصْنَعَ بِهَا مَا ذَا قَالَ أَعُودُ بِهَا عَلَى نَفْسِی وَ عِیَالِی وَ أَصِلُ بِهَا وَ أَتَصَدَّقُ بِهَا وَ أَحُجُّ وَ أَعْتَمِرُ فَقَالَ علیهالسلام لَیْسَ هَذَا طَلَبَ الدُّنْیَا هَذَا طَلَبُ الْآخِرَةِ. الکافی، ط الاسلامیة، الشیخ الکلینی، ج5، ص72.
از عبدالله بن یعفور نقل شده است که گفت: مردی بهامام صادق علیهالسلام گفت: بهخدا قسم، ما بهدنبال دنیا میرویم، و دوست دارم که دنیا بهما داده شود. حضرت فرمود: با ثروت دنیا چکار میخواهی بکنی؟ گفت: خودم و خانوادهام از آن بهره ببریم و در رفاه باشیم، و با آن صلة رحم کنم، و صدقه بدهم، و حج و عمره بروم. حضرت فرمود: بهاین اعمال کسب دنیا گفته نمیشود، این کارها کسب آخرت است.
- ۰۱/۱۱/۰۸