عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه‌السلام، قَالَ: لَمَّا حَضَرَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام الْوَفَاةُ ضَمَّنِی إِلَى صَدْرِهِ، ثُمَّ قَالَ: یَا بُنَیَّ، أُوصِیکَ بِمَا أَوْصَانِی بِهِ أَبِی علیه‌السلام حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَکَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ، قَالَ: یَا بُنَیَّ، إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ. الکافی، ط الاسلامیة، الشیخ الکلینی، ج2، ص331، بَابُ الظُّلْمِ، ح5.
امام باقر علیه‌السلام فرمود: هنگام وفات پدرم امام سجاد علیه‌السلام، مرا به‌سینة خود چسباند، سپس فرمود: پسرم، تو را به‌چیزی سفارش می‌کنم که پدرم امام حسین علیه‌السلام هنگام وفات آن را به‌من سفارش کرد و آن سفارش این بود: پسرم، از ستم کردن به‌کسی که در دفاع از خود علیه تو هیچ یاوری جز خدا ندارد، بپرهیز!
- ۰۱/۱۲/۱۰