عن أبی جعفر علیه‌السلام قال: خطب رسول الله صلى‌الله‌علیه‌وآله فی آخر جمعة من شعبان فحمد الله وأثنى علیه ثم قال: أیها الناس انه قد أظلکم شهر فیه لیلة خیر من الف شهر وهو شهر رمضان فرض الله صیامه وجعل قیام لیلة منه بتطوع صلاة کمن تطوع بصلاة سبعین لیلة فیما سواه من الشهور وجعل لمن تطوع فیه بخصلة من خصال الخیر والبر کاجر من أدى فریضة من فرائض الله عز وجل ومن أدى فیه فریضة من فرائض الله کان کمن أدى سبعین فریضة فیما سواه من الشهور وهو شهر الصبر وأن الصبر ثوابه الجنة وهو شهر المساواة ( المساواة ) وهو شهر یزید الله فیه فی رزق المؤمنین ومن فطر فیه مؤمنا صائما کان له بذلک عند الله عتق رقبة ومغفرة لذنوبه فیما مضى فقیل له یا رسول الله: لیس کلنا یقدر على ان یفطر صائما فقال: ان الله تعالى کریم یعطی هذا الثواب منکم من لا یقدر إلا على مذقة من لبن ففطر بها صائما أو شربة من ماء عذب أو تمرات لا یقدر على اکثر من ذلک ومن خفف فیه عن مملوکه خفف الله عنه حسابه وهو شهر أوله رحمة ووسطه مغفرة وآخره إجابة وعتق من النار ولا غنى بکم فیه عن أربع خصال خصلتین ترضون الله تعالى بهما وخصلتین لا غنى بکم عنهما أما اللتان ترضون الله تعالى بهما فشهادة أن لا اله الا الله وأنی رسول الله واما اللتان لا غنى بکم عنهما فتسألون الله حوائجکم والجنة وتسألون فیه العافیة وتتعوذون من النار. رسائل شیخ صدوق، ص510-آیت‌الله جرجانی، جمعه 26/12/1401، مشهد مقدس، مسجد جوادالأئمه علیهم‌السلام.
امام باقر علیه‌السلام روایت می‌کند: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در آخرین جمعة شعبان، خطبه خواند و خدا را حمد و ثنا گفت و سپس فرمود: ای مردم! ماهی بر شما سایه افکنده که در آن، شبی است بهتر از هزار ماه، و آن، ماه رمضان است. خداوند، روزهاش را واجب ساخته و نماز در شبش را مستحب قرار داده است، پس هرکس یک شب در آن، نماز مستحب بخواند، گویا هفتاد شب نماز مستحب در ماههای دیگر خوانده است، و برای کسی که در آن ماه، کار نیک مستحبّی از کارهای نیک انجام دهد، پاداشی همچون پاداش کسی قرار داده که واجبی از واجبات الهی را انجام داده است، و هرکس در آن ماه، واجبی از واجبات خداوند عزوجل را ادا کند، همچون کسی خواهد بود که در ماههای دیگر، هفتاد واجب از واجبات الهی را انجام داده است. این ماه، ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است. این ماه، ماه مواسات (همدردی با دیگران در نیازها) است و ماهی است که در آن، خداوند، روزیِ مؤمن را میافزاید، و هرکس مؤمن روزهداری را در آن ماه افطاری دهد، نزد خداوند، پاداش آزاد کردن یک بنده و آمرزش گناهان گذشتهاش را دارد. گفتند: ای پیامبر خدا! همة ما توان افطاری دادن بهروزهدار را نداریم. فرمود: خداوند تعالی، کریم است؛ این ثواب را به‌کسی نیز میدهد که برای افطاری دادن، جز بر جرعهای شیر مخلوط با آب، یا جرعهای آب گوارا و یا چند خرما قدرت ندارد و بیش از این را نمیتواند. هرکس در این ماه بر خدمتکار خویش سبک بگیرد، خداوند هم حسابش را سبک میگیرد. ماه رمضان، ماهی است که آغازش رحمت، میانش آمرزش، و پایانش اجابت و آزادی از آتش دوزخ است. شما در این ماه از چهار خصلت، بی‌نیاز نیستید: دو خصلت که خدا را با آنها راضی می‌کنید، و دو خصلت که از آن دو، بی‌نیاز نیستید؛ امّا آن دو خصلتی که خدا را با آنها راضی می‌کنید، 1- شهادت به‌این است که معبودی جز خداوند نیست 2- و من فرستادة خدایم، و اما دو خصلتی که از آن بی نیاز نیستید، 1- از خداوند، نیازهایتان و بهشت را بطلبید 2-و از خداوند، عافیت بخواهید و از آتش به‌خداوند پناه ببرید.
- ۰۱/۱۲/۲۶