عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: شَکَوْتُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام الْوَسْوَاسَ، فَقَالَ: یَا أَبَا مُحَمَّدٍ، اذْکُرْ تَقَطُّعَ أَوْصَالِکَ فِی قَبْرِکَ وَ رُجُوعَ أَحْبَابِکَ عَنْکَ إِذَا دَفَنُوکَ فِی حُفْرَتِکَ وَ خُرُوجَ بَنَاتِ الْمَاءِ مِنْ مَنْخِرَیْکَ وَ أَکْلَ الدُّودِ لَحْمَکَ فَإِنَّ ذَلِکَ یُسَلِّی عَنْکَ مَا أَنْتَ فِیهِ. قَالَ أَبُو بَصِیرٍ: فَوَ اللَّهِ مَا ذَکَرْتُهُ إِلَّا سَلَّى عَنِّی مَا أَنَا فِیهِ مِنْ هَمِّ الدُّنْیَا. الکافی، ط الاسلامیة، الشیخ الکلینی، ج3، ص255، بَابُ النَّوَادِرِ، ح20- الفروع من الکافی، ط الاعلمی، بیروت، ص130.
ابو بصیر می‌گوید: به‌امام صادق علیه‌السّلام از وسوسه (فکرهای بد و غم و غصة دنیا) شکایت کردم. فرمود: اى ابا محمّد! این موارد را به‌یاد بیاور: 1-پاره پاره شدن بندهاى خود را در قبرت، 2-بازگشت دوستانت پس از دفن کردنت در قبرت، 3-بیرون آمدن کرم‌هایی که براثر رطوبت به‌وجود می‌آیند از دو سوراخ بینى‌ات 4-و خوردن کرم‌ها گوشت تنت را؛ زیرا این یادآوری‌ها، فکرهای بد و غم و غصّه‌هایت را از تو دور می‌کند. ابو بصیر می‌گوید: به‌خدا سوگند! هیچ‌گاه این موارد را یاد نکردم مگر این‌که غم و غصّة دنیا را از من دور کردند.
- ۰۱/۱۲/۲۷