قالَ الصّادِقُ علیه‌السلام: قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: «قالَ اللّهُ تَعالى: الصَّومُ لی وأنَا أجزی بِهِ». فَالصَّومُ یُمیتُ هَوَى النَّفسِ وشَهوَةَ الطَّبعِ، وفیهِ حَیاةُ القَلبِ، وطَهارَةُ الجَوارِحِ، وعِمارَةُ الظّاهِرِ وَالباطِنِ، وَالشُّکرُ عَلَى النِّعَمِ، وَالإِحسانُ إلَى الفُقَراءِ، وزِیادَةُ التَّضَرُّعِ وَالخُشوعِ وَالبُکاءِ، وحَبلُ الاِلتِجاءِ إلَى اللّهِ، وسَبَبُ انکِسارِ الشَّهوَةِ، وتَخفیفُ الحِسابِ، وتَضعیفُ الحَسَناتِ، وفیهِ مِنَ الفَوائِدِ ما لا یُحصى؛ وکَفى ما ذَکَرنا مِنهُ لِمَن عَقَلَ ووُفِّقَ لاِستِعمالِهِ. شهرالله فی الکتاب و السنة، محمدی ری شهری، ص97-آیت‌الله جرجانی، بیت معظم له، 4/1/1402، مشهد مقدس.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خدای متعال فرمود: روزه برای من است، و من پاداش آن را می‌دهم، یا خود جزای صائم هستم، پس روزة (واقعی) هوای نَفس و شهوت طبع را می‌کُشَد (و طبع انسان را ربّانی می‌کند)، و در آن، زندگی (منظور حیات فیزیکی نیست) قلب است (قلب با روزه زنده می‌شود)، و باعث پاکیزگی اعضای انسان می‌شود، و موجب آبادانی ظاهر و باطن می‌گردد، و روزه انسان را بر نعمت‌های الهی شاکر می‌کند، و انسان را به‌سوی نیکی به‌فقرا می‌کشاند، و روزه نیایش انسان به‌درگاه خدا و حاجت خواستن از او، تواضع و فروتنی و گریه را زیاد می‌کند، و ریسمانِ پناهنده شدن به‌خدا و باعثِ شکستن و خُرد شدن شهوت‌های حرام، و آسان شدن حسابرسی، و دو چندان شدن حسنات است، و در آن (روزه) آن قدر فواید است که شمرده نمی‌شود، و آنچه ما بیان کردیم از آن فواید، برای کسی که تعقُّل نماید و برای گرفتن چنین روزه‌ای موفَّق شود، کافی است.
- ۰۲/۰۱/۰۵