وَ کَانَ [رَسُولُ اللهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ] یَرْتَقِی اَلْمِنْبَرَ، فَآمَنَ عِنْدَ کُلِّ مِرْقَاةٍ، فَسُئِلَ عَنْ ذَلِکَ، فَقَالَ: دَعَا جَبْرَئِیلُ وَ آمَنْتُ، قَالَ: مَنْ أَدْرَکَ وَالِدَیْهِ، وَ لَمْ یُؤَدِّ حَقَّهُمَا فَلاَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ، فَقُلْتُ: آمِینَ، ثُمَّ قَالَ: مَنْ ذُکِرْتَ بَیْنَ یَدَیْهِ، فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیْکَ، فَلاَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ، فَقُلْتُ: آمِینَ، ثُمَّ قَالَ: مَنْ أَدْرَکَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ لاَ یَتُوبُ، فَلاَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ، فَقُلْتُ: آمِینَ. لب اللباب، قطب الدین راوندی، ج1، المجلس الرابع عشر، ص162.
رسول خدا صلی الله علیه و آله داشت از منبر (سه پلة خود) بالا میرفت، پا را روی هر پلهای میگذاشت میفرمود: آمین. علّت امر را جویا شدند، فرمود: جبرئیل دعا کرد و من آمین گفتم؛ [در پلة اوّل] گفت: هرکس پدر و مادر خود را درک کند و حقّشان را ادا نکند، خدا او را نیامرزد، گفتم: آمین، سپس [در پلة دوّم] گفت: هرکس در نزد وی، نام تو برده شود و بر تو صلوات نفرستد، خدایش نیامرزد، گفتم: آمین، سپس [در پلة سوم] گفت: هرکس ماه رمضان را درک کند، و توبه نکند، خدایش نیامرزد، گفتم: آمین.
- ۰۲/۰۱/۱۴