عَنْ عَلِیِّ بْنِ عِیسَی رَفَعَهُ، قَالَ: إِنَّ مُوسَی علیه‌السلام نَاجَاهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَی فَقَالَ لَهُ فِی مُنَاجَاتِهِ: یَا مُوسی! مُرْ عِبَادِی یَدْعُونِی عَلی مَا کَانَ، بَعْدَ أَنْ یُقِرُّوا لِی أَنِّی أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، مُجِیبُ الْمُضْطَرِّینَ، وَأَکْشِفُ السُّوءَ، وَأُبَدِّلُ الزَّمَانَ، وَآتِی بِالرَّخَاءِ، وَأَشْکُرُ الْیَسِیرَ، وَأُثِیبُ الْکَثِیرَ، وَأُغْنِی الْفَقِیرَ، وَأَنَا الدَّائِمُ الْعَزِیزُ الْقَدِیرُ. فَمَنْ لَجَأَ إِلَیْکَ وَ انْضَوَی إِلَیْکَ مِنَ الْخَاطِئِینَ فَقُلْ أَهْلًا وَ سَهْلًا یَا رَحْبَ الْفِنَاءِ بِفِنَاءِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ کُنْ لَهُمْ کَأَحَدِهِمْ وَ لَا تَسْتَطِلْ عَلَیْهِمْ بِمَا أَنَا أَعْطَیْتُکَ فَضْلَهُ وَ قُلْ لَهُمْ فَلْیَسْأَلُونِی مِنْ فَضْلِی وَ رَحْمَتِی فَإِنَّهُ لَا یَمْلِکُهَا أَحَدٌ غَیْرِی وَ أَنَا ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ. طُوبَی لَکَ یَا مُوسَی کَهْفُ الْخَاطِئِینَ وَ جَلِیسُ الْمُضْطَرِّینَ وَ مُسْتَغْفِرٌ لِلْمُذْنِبِینَ إِنَّکَ مِنِّی بِالْمَکَانِ الرَّضِیِّ فَادْعُنِی بِالْقَلْبِ النَّقِیِّ وَ اللِّسَانِ الصَّادِقِ وَ کُنْ کَمَا أَمَرْتُکَ أَطِعْ أَمْرِی وَ لَا تَسْتَطِلْ عَلَی عِبَادِی بِمَا لَیْسَ مِنْکَ مُبْتَدَؤُهُ وَ تَقَرَّبْ إِلَیَّ فَإِنِّی مِنْکَ قَرِیبٌ فَإِنِّی لَمْ أَسْأَلْکَ مَا یُؤْذِیکَ ثِقَلُهُ وَ لَا حَمْلُهُ إِنَّمَا سَأَلْتُکَ أَنْ تَدْعُوَنِی فَأُجِیبَکَ وَ أَنْ تَسْأَلَنِی فَأُعْطِیَکَ وَ أَنْ تَتَقَرَّبَ إِلَیَّ بِمَا مِنِّی أَخَذْتَ تَأْوِیلَهُ وَ عَلَیَّ تَمَامُ تَنْزِیلِه. الکافی، ج8، ص48- بحارالأنوار، ج74، ص38، موضوع سخنرانی استاد جرجانی در فاطیمه، مجلس آقای سید علی اصغر بامشکی، 1401/9/24
خداوند تبارک و تعالی در فرازی از مناجات‌های خود به‌حضرت موسی علیه‌السلام فرمود: ای موسی، به‌بندگانم دستور بده برای هرچه هست، مرا بخوانند، بعد از آن‌که برای من اقرار می‌کنند به‌این‌که من مهربانترین مهربانان، اجابت کنندة درماندگان هستم، و بدی [وسختی] را برمی‌دارم، و زمانه را دگرگون می‌سازم، وگشایش می‌آورم، و اندک را سپاس می‌گزارم، و فراوان را پاداش می‌دهم و نادار را دارا می‌کنم، و منم پایندة مقتدر توانا. پس هرکس از گنهکاران به‌تو پناه [و روی] آورد به‌او بگو: به‌فراخ‌ترین آستان که آستان پروردگار جهانیان است خوش آمدی، و برای ایشان استغفار کن، و برای آنان همچون یکی از آنان باش، وبه‌جهت فضل و رحمتی که به‌تو داشته‌ام بر آنان بزرگی مکن، و به‌ایشان بگو که از فضل و رحمت من بخواهند که اختیار آن را جز من کسی ندارد، و منم صاحب فضلی بزرگ. خوشا به‌حالت ای موسی! [که تو] پناهِ گنهکاران، و همنشین بیچارگان، و آمرزش خواه گنهکاران هستی، تو در نزد من مقامی پسندیده داری، پس با دلی پاک، و زبانی راستگو مرا بخوان، و چنان باش که فرمانت دادم، دستورم را گردن بنه، و به‌سبب آنچه آغازش از تو نبوده بر بندگانم گردن فرازی مکن، و به‌من نزدیک شو، که من به‌تو نزدیکم؛ زیرا من از تو چیزی که سنگینی و تحملش تو را بیازارد نخواستم، فقط از تو خواستم مرا بخوانی تا جوابت را بدهم، و از من بخواهی تا به‌تو ببخشم، و با آنچه تأویل [وتفسیر] آن را از من دریافتی و تنزیل کامل آن با من است به‌من نزدیک شَوی.
- ۰۲/۰۱/۱۷