عَنْ أَبِى خَدِیجَةَ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله فَقَالَ إِنِّی قَدْ وَلَدْتُ بِنْتاً وَ رَبَّیْتُهَا حَتَّى إِذَا بَلَغَتْ فَأَلْبَسْتُهَا وَ حَلَّیْتُهَا ثُمَّ جِئْتُ بِهَا إِلَى قَلِیبٍ فَدَفَعْتُهَا فِى جَوْفِهِ وَ کَانَ آخِرُ مَا سَمِعْتُ مِنْهَا وَ هِیَ تَقُولُ یَا أَبَتَاهْ فَمَا کَفَّارَةُ ذَلِکَ قَالَ أَ لَکَ أُمٌّ حَیَّةٌ قَالَ لَا قَالَ فَلَکَ خَالَةٌ حَیَّةٌ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَابْرَرْهَا فَإِنَّهَا بِمَنْزِلَةِ الْأُمِّ یُکَفِّرْ عَنْکَ مَا صَنَعْتَ قَالَ أَبُو خَدِیجَةَ فَقُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام مَتَى کَانَ هَذَا فَقَالَ کَانَ فِى الْجَاهِلِیَّةِ وَ کَانُوا یَقْتُلُونَ الْبَنَاتِ مَخَافَةَ أَنْ یُسْبَیْنَ فَیَلِدْنَ فِى قَوْمٍ آخَرِینَ. الکافی، ط الاسلامیة، الشیخ الکلینی، ج۲، ص۱۶۲، بَابُ الْبِرِّ بِالْوَالِدَیْنِ، ح۱۸.
از ابوخدیجه نقل شده و او از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده است که حضرت فرمود: مردی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: صاحب دختری شدم، و او را بزرگ گردم تا به‌سن بلوغ رسید، آن‌گاه لباس بر تنش کردم و زینتش نمودم، سپس او را بر سر چاهى آوردم و در میان آن انداختم، و آخرین سخنى که از او شنیدم این بود که می‌گفت: پدر جان! اکنون کفّارة این کارم چیست؟ حضرت فرمود: آیا مادرت زنده است؟ عرض کرد: نه. فرمود: خاله‌ات زنده است؟ عرض کرد: آرى، فرمود: پس به‌او نیکی کن؛ زیرا خاله به‌جاى مادر است، و خوش رفتارى با او جبران آن کارت می‌شود. ابوخدیجه می‌گوید: به‌امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: این عمل در چه زمانی بود؟ فرمود: در زمان جاهلیّت که دختران را از ترس این‌که اسیر شوند و در میان قبیلة دیگرى فرزند آورند مى‌کشتند.
- ۰۲/۰۲/۱۶