حکایت88- از خدا به‌جای بلا، عافیت بخواهیم

فقال له علی علیه السلام: ... بینما هو جالس صلى الله علیه وآله إذ سأل عن رجل من أصحابه فقالوا: یا رسول الله إنه قد صار من البلاء کهیئة الفرخ الذی لا ریش علیه، فأتاه صلى الله علیه وآله فإذا هو کهیئة الفرخ من شدة البلاء، فقال له: قد کنتَ تدعو فی صحتک دعاء؟ قال: نعم کنتُ أقول: «یا ربِّ أیما عقوبة أنت معاقبی بها فی الآخرة فعجِّلها لی فی الدنیا» فقال له النبی صلى الله علیه وآله: ألا قلت: «اللهم آتنا فی الدنیا حسنة وفی الآخرة حسنة وقنا عذاب النار» فقالها الرجل فکأنما نشط من عقال، وقام صحیحاً وخرج معنا. الإحتجاج، الطبرسی، أبو منصور، ج۱، ص ۳۳۲.     

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به‌مرد ‌یهودی فرمود: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در حالی که نشسته بود، حال مردی از اصحابش را پرسید. عرض کردند: ای رسول خدا، بر اثر بلا مانند جوجه‌ای بدون پَر شده است. رسول خدا صلی الله علیه و آله به‌عیادتش رفت و مشاهده کرد که او بر اثر سختی بلا به‌شکل جوجه‌ای در آمده است، به‌او فرمود: آیا در زمانی که صحیح و سالم بودی دعایی می‌کردی؟ عرض کرد: آری، می‌گفتم: پروردگارا، هر مجازاتی که می‌خواهی مرا در قیامت به‌آن مجازات کنی، در همین دنیا مرا به‌آن مجازات گرفتار کن. پیامبر صلّی الله علیه و آله به‌او فرمود: چرا نگفتی: خدایا، در دنیا به‌ما ثواب و پاداش مرحمت فرما و در آخرت ما را از عذاب جهنّم حفظ کن؟ آن مرد این دعای پیامبر را بر زبان جاری کرد، پس گویا ریسمان از پایش گسسته شده است، سر حال شد و از جا برخاست و با ما بیرون آمد!