عن عبداللهِ بن جندب، قال: کتبتُ إلی أبى الحسن الرضا علیه‌السلام أسأل عن تفسیر هذه الآیة «اللهُ نور السموات و الارضِ... و الله بکل شئ علیم». سوره نور (24) آیه35. فکتبَ إلیَّ الجوابَ: أمَّا بعد فإنّ محمّداً کان أمینَ اللهِ فى خلقِه، فلمّا قُبضَ النَّبىُّ کنّا أهلُ البیتِ ورثتَه، فنحن اُمناءُ الله فى أرضه، عندنا علمُ المنایا و البَلایا و أنسابُ العرب و مولدُ الإسلام، و ما من فئةٍ تضلّ مائةٌ به و تهدى مائةٌ به إلّا و نحن نعرف سائقَها و قائدَها و ناعقَها، و إنّا لنعرف الرّجلَ إذا رأیناه بحقیقةِ الإیمانِ و حقیقةِ النِّفاقِ و إنَّ شیعتَنا لمکتوبونَ بأسمائِهم و أسماءِ آبائِهم، أخَذَ اللهُ علینا و علیهم المیثاقَ، یوردون موردَنا، ویدخلون مدخَلنا، لیس علی ملّةِ الإسلامِ غیرُنا و غیرُهم إلی یومِ القیامةِ، نحن آخذون بحجزةِ نبیِّنا، و نبیُّنا آخذٌ بحجزةِ ربِّنا، و الحجزةُ النور، و شیعتُنا آخذون بحجزَتنا، من فارقَنا هلک، و من تبعنا نجا، و المفارق لنا و الجاحد لولایتنا کافرٌ، و متَّبعنا و تابعُ أولیائِنا مؤمنٌ، لایحبُّنا کافر، و لا یبغِضنا مؤمنٌ، و مَن مات و هو یحبُّنا کان حقّاً علی اللهِ أن یبعثه معنا، نحن نورٌ لمن تبعنا، و هدیً لمَن اهتدى بنا، و مَن لم یکن منّا فلیسَ من الإسلامُ فى شىءٍ، و بنا فتح اللهُ الدینَ و بنا یختمه، و بنا أطعمَکم اللهُ عشبَ الأرضِ، و بنا أنزل اللهُ قَطر السماء، و بنا آمنکم اللهُ من الغرق فى بحرکم و من الخسفِ فى برّکم، و بنا نفعکم اللهُ فى حیاتکم، و فى قبورِکم، و فى محشرِکم، و عند الصّراطِ، و عند المیزانِ، و عند دخولِکُمُ الجنانَ. تفسیر القمی، علی بن ابراهیم القمی، مطعبة النجف، ج2، ص104.
از عبدالله بن جندب نقل شده که گفت: نامه‌ای به‌امام رضا علیه‌السلام نوشتم و در آن در مور تفسیر آیة 35 سوره نور سؤال کردم. حضرت در جواب نامة من مرقوم فرمود: اَمّا بعد، پس همانا محمّد امین خدا در میان مخلوقاتش بود، پس چون پیامبر از دنیا رفت ما خاندانش وارثان او شدیم، پس ما امینان خدا در زمینش هستیم، در نزد ما علم مرگ‌ها، و بلاها و تبار عرب و زادگاه اسلام است، و هیچ گروهی نیست که به‌واسطة آن گروه صد نفر گمراه گردند و به‌وسیلة او صد نفر هدایت گردند، مگر آن‌که ما جلودارش را و رهبرش را و دعوت کنندة آن را می‌شناسیم، و همانا ما هرگاه مردی را می‌بینیم او را با حقیقت ایمان و حقیقت نفاق می‌شناسیم، و همانا شیعیان ما بر اساس اسماء خودشان و اسماء پدرانشان نوشته شده هستند، خدا برای ما از آنان پیمان گرفته، هرجا ما وارد شویم آنها هم وارد می‌شوند، و هرجا ما داخل شویم آنها هم داخل می‌شوند، تا روز قیامت غیر از ما و غیر از شیعیان ما، بر آیین اسلام هیچ کس نیست، ما دامان [نور] پیامبرمان را می‌گیریم، و پیامبرمان هم دامن [نور] پروردگارمان را می‌گیرد، و منظور از دامان، نور است، و شیعیان ما هم دامان [نور] ما را می‌گیرند، هرکه از ما جدا شود [و از ما خاندان پیروی نکند] هلاک شده و هرکس از ما پیروی کند، نجات یافته است و کسی که از ما جدا شود و ولایت ما را انکار کند، کافر است، و هرکه از ما تبعیت کند و و از دوستان ما پیروی کند مؤمن است، هیچ کافری ما را دوست ندارد، و هیچ مؤمنی با ما دشمن نیست، و هرکس بمیرد در حالی که ما را دوست می‌دارد، حقّی است بر گردن خدا که او را با ما برانگیزاند، ما برای پیروانمان نوریم، و برای کسانی که به‌وسیلة ما هدایت یابند راهنما هستیم، و هرکس از ما نباشد به‌هیچ وجه داخل در اسلام نیست، و به‌وسیلة ما خداوند دین را شروع کرد و به‌وسیلة ما آن را پایان می‌دهد، و به‌وسیلة ما خداوند شما را از گیاهان روی زمین اطعام می‌کند، و به‌وسیلة ما خدا باران آسمان را نازل می‌کند، و به‌وسیلة ما خداوند شما را از غرق شدن در دریایتان و فرو رفتن در بیابانتان، ایمن دارد، و به‌وسیلة ما خداوند در زندگیتان، و در قبورتان، و در محشرتان، و هنگام عبور از صراط، و هنگام میزان اعمال، و هنگام داخل شدنتان به‌بهشت، نفع می‌دهد.
- ۰۲/۰۳/۱۸