روایت93-چهار سخن دو فرشته در هر صبح و شام با یکدیگر

قالَ رسولُ اللهِ صلّى اللّهُ عَلَیهِ و آلِه وَ سَلَّمَ: ما مِن یومٍ طلع فجرُه و لا لیلةٍ غاب شفقُها إلّا و ملکان یتجاوبانِ بأربعةِ أصواتٍ یقول أحدهما: یا لیتَ هذا الخلق لم یُخلَقُوا، و یقول الآخرُ: یا لیتَهم إذ خُلقوا علموا لما ذا خُلقوا، فیقول الآخرُ: و یا لیتهم إذ لم یَعلموا لما ذا خُلقوا عملوا بما عَلِمُوا، فیقول الآخر: و یا لیتَهُم إذ لم یَعمَلُوا بما عَلِمُوا تابوا ممّا عَمِلُوا. المحجة البیضاء، الفیض الکاشانی، ج7، ص93.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ روزی نیست که صبح صادقش طلوع کند و هیچ شبی نیست که سرخى نور خورشیدش پنهان شود، مگر آن‌که دو فرشته به‌چهار صدا با یکدیگر گفتگو کرده و به‌هم پاسخ می‌دهند: یکی از آن‌ها می‌گوید: ای کاش این مخلوقات آفریده نمی‌شدند، و دیگری می‌گوید: ای کاش حال که خلق شدند، می‌دانستند که برای چه آفریده شده‌اند، و دیگری می‌گوید: و ای کاش اگر ندانستند برای چه آفریده شده‌اند، به‌آنچه می‌دانستند عمل می‌کردند، و چهارمی می‌گوید: ای کاش حالا که به‌آنچه دانستند عمل نکردند، لا اقل از اعمال بد خود توبه می‌کردند.