عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ رَحِمَهُ اللَّهُ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِماالسَّلَامُ، قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: وَ أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ أَسْکَنَهُ اَللَّهُ فِی أَعْلَى عِلِّیِّینَ فِی غُرَفٍ فَوْقَ غُرَفٍ فِی مَحَلِّ اَلشَّرَفِ کُلِّ اَلشَّرَفِ مَنْ آوَى اَلْیَتِیمَ وَ نَظَرَ لَهُ فَکَانَ لَهُ أَباً وَ مَنْ رَحِمَ اَلضَّعِیفَ وَ أَعَانَهُ وَ کَفَاهُ وَ مَنْ أَنْفَقَ عَلَى وَالِدَیْهِ وَ رَفَقَ بِهِمَا وَ بَرَّهُمَا وَ لَمْ یَحْزُنْهُمَا وَ مَنْ لَمْ یَخْرِقْ بِمَمْلُوکِهِ وَ أَعَانَهُ عَلَى مَا یُکَلِّفُهُ وَ لَمْ یَسْتَسْعِهِ فِیمَا لَمْ یُطِقْ. الأمالی للطوسی، المجلس السابع، ح21، ص294. روایت مورد بحث استاد جرجانی در تاریخ 3/4/1402، منزل آقای شیخ‌الاسلامی.
از ابوحمزة ثمالی رحمه الله نقل شده است که او از امام باقر علیه‌السلام نقل می‌کند و می‌گوید: شنیدم که ایشان می‌فرمود: و چهار عمل است که هرکس از مؤمنان این چهار صفت در او باشد، خداوند او را در اَعلی علّیین [آیت‌الله جرجانی: عوالِم یا عالَم دنیا است و یا عالَم علّیین است که ماورای این عالم است و جسم ائمه از این عالَم (علّیین) خلق شده است و روح ما از زیادی گِلِ جسمِ ائمه خلق شده است، و جسم ما هم از عالَم خاک است، و یا عالم أعلی علیین است که ارواح پیغمبران و ائمه از این عالَم خلق شده است. انسان را به‌عالَمی می‌برند که ارواح ائمه از آنجا (أعلی علیین) خلق شده است.] جای می‌دهد در اتاق‌هایی که بالاترین اتاق‌ها است، در محلّ کاملاً با شرافت [و در پناه خدا است و کسی که در پناه خدا باشد از هر بلایی در امان است]: 1-هرکس یتیم را پناه دهد و پدرانه به‌او نگاه کند، 2-و هرکس به‌ناتوان محبّت و او را یاری و بی‌نیازش کند، 3-و هرکس بر پدر و مادرش انفاق و به‌آنان نیکی کند، اگر فرزند تمکّن مالی دارد و آنان نیازمندند، انفاق مالی، و گرنه محبّت و ادبش را انفاق کند، انفاق عام است، و آنان را ناراحت نکند، 4- و هرکس نسبت به‌زیر دست و کارگرش سخت‌گیری نکند نه این‌که تا توان دارد از او کار بکشد و بر کارهایی به‌دوشش می‌گذارد او را یاری کند و او را به کاری که طاقت ندارد مجبورش نکند.
- ۰۲/۰۴/۰۶