فمِن ذَلِکَ ما رواهُ محمَّدُ بنُ یعقوبَ الکلینی فی کتاب «الوسایل» عمَّن سمَّاهُ قال: کَتبتُ إلى أبی الحسنِ علیهِ‌السَّلَامُ أنَّ الرَّجلَ یجب [یُحِبُّ] أن یفضى إلى إمامه ما یجب [یُحِبُّ] أن یفضى به إلى ربه، قال: فکتبَ: إن کانت لک حاجةٌ فَحَرِّک شفتیکَ فَإنَّ الجَوَابَ یأتیک. کشف المحجة لثمرة المهجة، السید بن طاووس، ج1، ص153.
سید بن طاووس رحمه الله می‌گوید: یکی از راه‌های عرض حاجت با امام [زمان] علیه‌السلام روایتی است که مرحوم کلینی در کتاب «وسائل» به‌نقل از کسی که نامش را برده، این‌چنین ذکر کرده است، راوی می‌گوید: در نامه‌ای به‌امام هادی علیه‌السلام نوشتم: همان‌گونه که لازم است انسان [انسان دوست دارد] به‌امام خودش عرض حاجت داشته باشد و صحبت کند، مانند صحبت و عرض حاجتش به‌ساحت پروردگار، [اگر کسی حاجتی از شما خواست چه کند؟] حضرت هادی علیه‌السلام در جواب مکتوب فرمود: اگر از ما چیزی خواستی، پس دو لبت را به‌آن خواسته تکان بده [و زیر لب حاجتت را از ما بخواه]؛ زیرا [از ناحیة ما] جواب تو خواهد آمد.
- ۰۲/۰۴/۱۴