عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ ثَلَاثَةٌ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ مَنِ ادَّعَى إِمَامَةً مِنَ اللَّهِ لَیْسَتْ لَهُ وَ مَنْ جَحَدَ إِمَاماً مِنَ اللَّهِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ لَهُمَا فِی الْإِسْلَامِ نَصِیباً. اصول کافی، ترجمه مرحوم سید جواد مصطفوی، ج2، ص200، باب من ادّعی الإمامةَ و لیس لها بأهلٍ و مَن جَحَدَ الأئمَّةَ أو بَعضَهُم و مَن أثبتَ الإمامةَ لمَن لیس لها بأهلٍ، ح4.
ابن ابی یعفور می‌گوید: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: سه نفرند که خداوند در روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید و پاکشان نمی‌کند و برایشان عذابی دردناک است؛ 1-کسی که امامتی را که برای او نیست، از طرف خدا، ادّعا کند، 2-و کسی که امامی را که خدا نصب کرده است انکار کند، 3-و هرکس که گمان کند برای آن دو (عمر و ابوبکر) بهره‌ای در اسلام است.
- ۰۲/۰۴/۱۵