عَنْ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِیَّةِ عَلَیْهِ الرَّحْمَةُ قَالَ: بَیْنَا أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه‌السلام یَطُوفُ بِالْبَیْتِ إِذَا رَجُلٌ مُتَعَلِّقٌ بِالْأَسْتَارِ وَ هُوَ یَقُولُ: «یَا مَنْ لَا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ یَا مَنْ لَا یُغَلِّطُهُ السَّائِلُونَ یَا مَنْ لَا یُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ أَذِقْنِی بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِکَ». فَقَالَ لَهُ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ علیه‌السلام هَذَا دُعَاؤُکَ قَالَ لَهُ الرَّجُلُ وَ قَدْ سَمِعْتَهُ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَادْعُ بِهِ فِی دُبُرِ کُلِّ صَلَاةٍ فَوَ اللَّهِ مَا یَدْعُو بِهِ أَحَدٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی أَدْبَارِ الصَّلَاةِ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ عَدَدَ نُجُومِ السَّمَاءِ وَ قَطْرِهَا وَ حَصْبَاءِ الْأَرْضِ وَ ثَرَاهَا فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه‌السلام إِنَّ عِلْمَ ذَلِکَ عِنْدِی وَ اللَّهُ وَاسِعٌ کَرِیمٌ فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ وَ هُوَ الْخَضِرُ علیه‌السلام صَدَقْتَ وَ اللَّهِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ فَوْقَ کُلِّ ذِی عِلْمٍ عَلِیمٌ. سوره یوسف (12) آیه76. الأمالی للمفید، المجلس العاشر، آخرین روایت، ص92.
محمد بن حنفیه رحمة الله علیه نقل کرده است: هنگامی که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام در حال طواف خانة خدا بود، ناگهان مردی را دید که به‌پرده‌های خانة خدا چنگ زده است و چنین می‌گوید: «ای کسی که شنیدن سخن کسی، او را از شنیدن سخن دیگری مشغول نمی‌کند، ای کسی که سؤال کنندگان او را به‌اشتباه نمی‌اندازند، ای کسی که پافشاریِ اصرار کنندگان او را به‌کاری [برخلاف حکمت خویش] وادار نمی‌کند، به‌من سردی آمرزشت و شیرینی مهربانیت را بچشان». امیرالمؤمنین به‌او فرمود: این دعای تو بود؟ عرض کرد: شما آن را شنیدید؟ فرمود: آری، آن‌گاه فرمود: به‌این دعا در تعقیب هر نمازی خدا را بخوان، پس به‌خدا قسم، هیچ کس به‌این دعا خدا را نخواند مگر آن‌که خداوند گناهانش را می‌آمرزد هرچند به‌تعداد ستارگان و قطره‌های آسمان و ریگ‌ها و رطوبت‌های زمین باشد، و سپس به‌او فرمود: دانش این مطلب در نزد من است و خدا وسعت دهنده و بخشنده است، آن مرد که حضرت خضر بود، عرض کرد: به‌خدا قسم ای امیرمؤمنان، راست گفتی، و برتر از هر دانایی داناتری است.
- ۰۲/۰۵/۱۶