وَ قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله: إِذَا ظَهَرَتْ فِی أُمَّتِی عَشْرُ خِصَالٍ عَاقَبَهُمُ اللَّهُ بِعَشْرِ خِصَالٍ؛ قِیلَ: وَ مَا هِیَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: إِذَا قَلَّلُوا الدُّعَاءَ نَزَلَ الْبَلَاءُ، وَ إِذَا تَرَکُوا الصَّدَقَاتِ کَثُرَتِ الْأَمْرَاضُ، وَ إِذَا مَنَعُوا الزَّکَاةَ هَلَکَتِ الْمَوَاشِی، وَ إِذَا جَارَ السُّلْطَانُ مُنِعَ الْقَطْرُ مِنَ السَّمَاءِ، وَ إِذَا کَثُرَ فِیهِمُ الزِّنَاءُ کَثُرَ فِیهِمْ مَوْتُ الْفَجْأَةِ، وَ إِذَا کَثُرَ الرِّبَا کَثُرَتِ الزَّلَازِلُ، وَ إِذَا حَکَمُوا بِخِلَافِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى سُلِّطَ عَلَیْهِمْ عَدُوُّهُمْ، وَ إِذَا نَقَضُوا الْعَهْدَ ابْتَلَاهُمُ اللَّهُ بِالْقَتْلِ، وَ إِذَا طَفَّفُوا الْکَیْلَ أَخَذَهُمُ اللَّهُ بِالسِّنِینَ، ثُمَّ قَرَأَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» سوره روم (30) آیه41. جامع الأخبار أو معارج الیقین، السبزواری، الفصل الحادی و الأربعون و المائة فی النوادر و هو آخر الکتاب، ص509، ح1420/31. موضوع فرمایشات استاد جرجانی در تاریخ 1/6/1402 در بیت معظم له.
پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود: هرگاه در امّتم ده صفت (زشت) پیدا شود، خداوند آنان را با ده صفت مجازات می‌کند؛ عرض شد: ای رسول خدا، آنها چیست؟ فرمود: هرگاه کم دعا کنند، بلا نازل می‌شود، و هرگاه صدقات (مستحبّی) را ترک کنند، بیماری‌ها زیاد می‌شود، و هرگاه (خمس و) زکات ندهند، چهارپایان می‌میرند، و هرگاه حاکم ستم کند بارانِ رحمت از آسمان نازل نمی‌شود، و هرگاه در میانشان زنا زیاد شود مرگ‌های ناگهانی در میانشان زیاد می‌شود، و هرگاه ربا زیاد شود، زلزله‌ها زیاد می‌شود، و هرگاه بر خلاف آنچه خداوند نازل کرده حکم کنند، دشمنانشان بر آنها مسلط می‌شوند، و هرگاه بدقولی کردند (و به‌قول خودشان عمل نکردند)، خدوند آنان را مبتلای به‌آدمکشی می‌کند، و هرگاه کم‌فروشی کردند، خداوند آنان را گرفتار قحطی می‌کند، سپس رسول خدا صلّی الله علیه و آله تلاوت فرمود: تباهی در خشکی و دریا به‌سبب آنچه دست‌های مردم [از گناهان] فراهم آورده پدیدار گشت، تا [سزای] بعضی از آنچه را مرتکب شده‌اند به‌آنان بچشاند، باشد که [به‌حق] بازگردند.
مؤلف: گرچه در این روایت نُه مورد از گناهانِ شایع شده و مجازات‌های الهی بیشتر بیان نشده است، لکن ممکن است راوی یکی از آنها را فراموش کرده باشد.
روایت دیگر:
قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ علیه‌السلامُ: إِذَا فَشَا أَرْبَعَةٌ ظَهَرَتْ أَرْبَعَةٌ: إِذَا فَشَا الزِّنَا ظَهَرَتِ الزَّلْزَلَةُ، وَ إِذَا فَشَا الْجَوْرُ فِی الْحُکْمِ احْتَُِسَ الْقَطْرُ، وَ إِذَا خُفِرَتِ الذِّمَّةُ أُدِیلَ لِأَهْلِ الشِّرْکِ مِنْ أَهْلِ الْإِسْلَامِ، وَ إِذَا مُنِعَتِ الزَّکَاةُ ظَهَرَتِ الْحَاجَةُ. اصول کافی، ترجمه و شرح سیدهاشم رسولی، ج4، باب تفسیر الذنوب، ح2996، ح3، ص184.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: هرگاه چهار عمل آشکار و شایع شود، چهار بلا پیدا می‌شود: 1-هرگاه زنا شایع شود، زلزله پیدا می‌شود، 2-و هرگاه حکم به‌ناحق شایع شود باران قطع شود، 3-و هرگاه با کفّاری که در ذمة اسلام هستند پیمان شکسته شود (و طبق مقرّرات با آنان رفتار نشود)، دولت به‌دست مشرکان می‌افتد و بر مسلمانان حکومت می‌کنند، 4-و هرگاه زکات داده نشود، فقر و نیازمندی پدیدار می‌شود.
- ۰۲/۰۶/۰۲