عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیهالسلام قَالَ: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیهالسلام مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ، قُلْتُ: وَ مَا فِیهِ؟ قَالَ: مَنْ أَتَاهُ تَشَوُّقاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حِجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ صَائِمٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ صَدَقَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ نَسَمَةٍ أُرِیدَ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ وَ لَمْ یَزَلْ مَحْفُوظاً سَنَتَهُ مِنْ کُلِّ آفَةٍ أَهْوَنُهَا الشَّیْطَانُ وَ وُکِّلَ بِهِ مَلَکٌ کَرِیمٌ یَحْفَظُهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهِ وَ مِنْ تَحْتِ قَدَمِهِ فَإِنْ مَاتَ سَنَتَهُ حَضَرَتْهُ مَلَائِکَةُ الرَّحْمَةِ یَحْضُرُونَ غُسْلَهُ وَ أَکْفَانَهُ وَ الِاسْتِغْفَارَ لَهُ وَ یُشَیِّعُونَهُ إِلَى قَبْرِهِ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ یُفْسَحُ لَهُ فِی قَبْرِهِ مَدَّ بَصَرِهِ وَ یُؤْمِنُهُ اللَّهُ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ مُنْکَرٍ وَ نَکیرٍ أَنْ یروعانه [یُرَوِّعَاهُ] وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ وَ یُعْطَى کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ وَ یُعْطَى لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ نورا [نُورٌ] یُضِیءُ لِنُورِهِ مَا بَیْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ یُنَادِی مُنَادٍ هَذَا مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ شَوْقاً إِلَیْهِ فَلَا یَبْقَى أَحَدٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا تَمَنَّى یَوْمَئِذٍ أَنَّهُ کَانَ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ علیهالسلام. کامل الزیارات، ابن قولویه قمی، ص154، الباب السادس و الخمسون، من زار الحسین علیهالسلام تشوّقاً إلیه، ح3.
محمد بن مسلم میگوید: امام باقر علیهالسلام فرمود: اگر مردم ثواب زیارت قبر حسین علیهالسلام را میدانستند، از شوق و ذوق قالب تهى مىکردند و بهخاطر حسرتها نَفَسهایشان بهشماره افتاده و قطع میشد. عرض کردم: در زیارت آن حضرت چه اجر و ثوابى است؟ حضرت فرمودند: کسى که از روى شوق و ذوق بهزیارت آن حضرت برود خداوند متعال ثواب هزار حجّ (مستحبّی) و هزار عمرة قبول شده برایش مىنویسد و اجر و ثواب هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزهدار و ثواب هزار صدقة قبول شده و ثواب آزاد نمودن هزار بنده که در راه خدا آزاد شده باشند، برایش منظور مىشود و پیوسته در طول ایّام سال از هر آفتى که کمترین آن شیطان باشد، محفوظ مانده و خداوند متعال فرشتة سخاوتمندى را بر او موکّل کرده که وى را از جلو و پشت سر و راست و چپ و بالا و زیر قدم، نگهدارش باشد و اگر در بینِ سال فوت کرد، فرشتگانِ رحمتِ الهى بر بالینش حاضر شده و او را غسل داده و کفن نموده و برایش طلب آمرزش میکنند و این طلب آمرزش برای او تا تشییع او بهسوی قبرش ادامه دارد، و تا جایی که چشمش کار میکند، در قبرش وسعت و گشایش ایجاد میشود و خداوند او را از فشار قبر و ترس از دو فرشتة منکر و نکیر در امان قرار میدهند، و برایش درى بهبهشت گشوده و نامة اعمالش بهدست راستش داده مىشود و در روز قیامت نورى بهوى بخشیده مىشود که بین مغرب و مشرق از پرتو آن روشن مىگردد و منادى نداء مىکند: این کسى است که از روى شوق و ذوق حضرت امام حسین علیهالسّلام را زیارت کرده است، پس در روز قیامت هیچ کس باقى نمىماند مگر آنکه آرزو مىکند که کاش او هم از زوّار حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسّلام مىبود!
- ۰۲/۰۶/۰۷