روایت122-برای صلح و سازش میان مردم می‌توان دروغ گفت!

وَ رُوِىَ عَن أبی کاهلٍ قال: وقع بین رجلین من أصحاب النبی صلّی الله علیه و آله کلامٌ حتّى تصادما، فلقیتُ أحدَهُمَا فقلتُ: ما لَکَ وَلِفُلَانٍ؟ فَقَد سمعتُه یُحسِنُ الثَّنَاءَ عَلَیکَ، ولقیتُ الآخَرَ فقلتُ له مثلَ ذلِکَ حتّى اصطَلَحَا ثُمَّ قُلتُ: أهلکتُ نَفسی وَأصلَحتُ بَینَ هذینِ، فأخبرتُ النَّبِیَّ صلّی الله علیه و آله فقال: یا أبا کاهلٍ، أصلِح بینَ النَّاسِ ولَو بِالکِذبِ. بحارالأنوار، ج69، ص254.

از ابوکاهل نقل شده است که گفت: میان دو مرد از اصحاب پیامبر صلّی الله علیه و آله حرفی واقع شد که منجر به زد و خورد میان آن دو گردید، یکی از او را ملاقات کرده و به‌او گفتم: بین تو و فلانی چه اتفاقی افتاده است؟ من از او شنیدم که از تو تعریف زیادی می‌کرد! و مرد دیگر را دیدم و به‌او هم مانند همان سخن را گفتم، تا این‌که آن دو با هم سازش کردند، امّا با خودم گفتم: خودم را نابود، و میان آن دو نفر سازش برقرار کردم، موضوع را برای پیامبر صلی الله علیه و آله گفتم، حضرت فرمود: ای اباکاهل، بین مردم سازش ایجاد کن هرچند با دروغ.