قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ علیه‌السلام: إِذَا أَتَتْ عَلَى الرَّجُلِ أَرْبَعُونَ سَنَةً قِیلَ لَهُ خُذْ حِذْرَکَ فَإِنَّکَ غَیْرُ مَعْذُورٍ وَ لَیْسَ ابْنُ الْأَرْبَعِینَ بِأَحَقَّ بِالْحِذْرِ مِنِ ابْنِ الْعِشْرِینَ فَإِنَّ الَّذِی یَطْلُبُهُمَا وَاحِدٌ وَ لَیْسَ بِرَاقِدٍ فَاعْمَلْ لِمَا أَمَامَکَ مِنَ الْهَوْلِ وَ دَعْ عَنْکَ فُضُولَ الْقَوْلِ. اصول کافی، للکلینی، ترجمة سید هاشم رسولی، ج4، باب محاسبة العمل، ح10، ص193.
امام باقر علیه‌السلام فرمود: هرگاه کسی به‌سنِّ چهل سالگی برسد، به‌او گفته می‌شود: با احتیاط گام بردار (خود را واپای) که دیگر عذرت پذیرفته نیست، و کسی که به‌چهل سالگی رسیده است سزاوارتر برای با احتیاط گام برداشتن از کسی که به‌سن بیست سالگی رسیده، نیست (و هر دو باید حواسشان را جمع کنند)؛ زیرا کسی که به‌دنبال این دو نفر است (مرگ)، یک شخص است، و خوابش نبرده است، پس برای آن بیمی که چه در پیش داری، کار کن، و سخنان زیادی را از خودت دور کن.
- ۰۲/۰۶/۱۵