عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه‌السلام قَالَ: مَا أَخْلَصَ الْعَبْدُ الْإِیمَانَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ یَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ یَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الدُّنْیَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا فَأَثْبَتَ الْحِکْمَةَ فِی قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ ثُمَّ تَلَا «إِنَّ الَّذِینَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَیَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُفْتَرِینَ» سوره اعراف (7) آیه 152. فَلَا تَرَى صَاحِبَ بِدْعَةٍ إِلَّا ذَلِیلًا وَ مُفْتَرِیاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَلَى رَسُولِهِ صلی الله علیه وآله وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ علیهم‌السلام إِلَّا ذَلِیلًا. اصول کافی، للکلینی، ترجمة سید جواد مصطفوی، ج3، باب الإخلاص، ح6، ص27.
امام باقر علیه‌السلام فرمود: هیچ بنده‌ای چهل روز ایمانش را به‌خداوند عزّوجلّ خالص نگرداند، یا فرمود: هیچ بنده‌ای چهل روز یاد خداوند را نیکو انجام ندهد، مگر آن‌که خداوند عزّوجلّ او را در دنیا زاهد گردانید و بیماری‌ها و داروهای دنیا را به‌او نشان دهد و حکمت را در قلبش ثابت و زبانش را به‌آن گویا سازد، سپس تلاوت فرمود: همانا کسانی که گوساله را پرستیدند به‌زودی خشمی از پروردگارشان و ذلّتی در زندگیِ دنیا به‌آنان خواهد رسید، و دروغ‌سازان را این‌گونه جزا می‌دهیم. بر این اساس هیچ بدعت‌گزاری را نمی‌بینی مگر خوار و هیچ تهمت‌زنندة بر خداوند عزّوجلّ و بر رسولش صلّی الله علیه و آله و بر اهل بیتش علیهم‌السلام را نمی بینی مگر ذلیل.
- ۰۲/۰۶/۱۸