کَانَ النَّبِیُّ صلّی الله علیه و آله قَبْلَ الْمَبْعَثِ مَوْصُوفاً بِعِشْرِینَ خَصْلَةً مِنْ خِصَالِ الْأَنْبِیَاءِ لَوِ انْفَرَدَ وَاحِدٌ بِأَحَدِهَا لَدَلَّ عَلَى جَلَالِهِ فَکَیْفَ مَنِ اجْتَمَعَتْ فِیهِ کَانَ نَبِیّاً [و فی بعض النسخ: نبیُّنا بدل نبیاً.] أَمِیناً صَادِقاً حَاذِقاً أَصِیلًا نَبِیلًا مَکِیناً فَصِیحاً عَاقِلًا فَاضِلًا عَابِداً زَاهِداً سَخِیّاً کَمِیّاً [شجاعاً] قَانِعاً مُتَوَاضِعاً حَلِیماً رَحِیماً غَیُوراً صَبُوراً مُوَافِقاً مُرَافِقاً لَمْ یُخَالِطْ مُنَجِّماً وَ لَا کَاهِناً وَ لَا عَیَّافاً. مناقب ابن شهرآشوب، ج1، ص123.
در پیامبر صلّی الله علیه و آله قبل از بعثت بیست ویژگی از اوصاف پیامبران بود که اگر در کسی یکی از آنها وجود داشته باشد، دلالت بر بزرگی وی میکند، تا چه رسد بهاینکه در یک نفر تمام این ویژگیها وجود داشته باشد! پیامبر (کسی که فرشتة وحی بر او نازل میشود، یا صدایِ فرشتة وحی را میشنود، یا خودِ فرشته را میبیند و یا خداوند بهوسیلة درخت یا سنگی با او صحبت میکند)، امانتدار، راستگو، ماهر، دارای اصالت خانوادگی، همة کارهایش براساس عقل، تدبر، فهم و ادراک، وزین و متین و باوقار، بود، نه سبکسر و کم عقل، در سخنانش ناهنجاری نبود، صاحب اندیشه و دانش، اهل عبادت، بیرغبت بهدنیا، بخشنده، جنگاور و شجاع، بود و حریص نبود، فروتن، دارای تحمّل و سعة صدر، مهربان، باغیرت، بردبار، در صراط مستقیم رفیق همراه، مدارا کننده، بود و با پیشگو، شهبدهباز و فالگیر قاطی نمیشد.
- ۰۲/۰۶/۲۳