مرحوم آیت‌اللَّه (شیخ مرتضی) حائری نوشته‌اند: از پدرم (شیخ عبدالکریم حائری) نقل شده که ایشان می‌فرمود: زمانی که در کربلا اشتغال به‌تحصیل داشتم، در عالم خواب کسی مرا به‌اسم صدا زد و گفت: شب جمعه خواهی مرد. من خوابی را که دیده بودم فراموش کردم، تا آن‌که روز پنج‌شنبه نهار را در یکی از باغات کربلا با رفقا خوردیم؛ در آنجا تب کردم و غش نمودم، به‌نظر می‌رسید همان مالاریای شدید توأم با غشوه بوده است، رفقا مرا در همان حال به‌منزل می‌آورند و تحویل می‌دهند.
من که در حال غشوه (بیهوشی) بودم، متوجّه شدم که برای گرفتن جانم یک یا دو نفر کنارم قرار دارند. در دلم متوسّل به‌حضرت ابی عبداللَّه الحسین علیه و علی آبائه و أبنائه الطاهرین السلام و الصلاة شدم و عرض کردم که از مردن حرفی ندارم و بالأخره باید بروم، ولی الآن دستم خالی است. شما از خدا بخواهید که عمری به‌من بدهد تا عملی انجام دهم.
پس از این توسّل شخصی از طرف حضرت آمد و گفت: امام علیه‌السلام می‌فرمایند: من برای تأخیر (خاطرات خطی و سر دلبران ص 124.) مرگش دعا کردم و مستجاب شد؛ مأمور قبض روح برگشت و من از حالت غشوه به‌هوش آمدم.
این جریان را مرحوم آیت‌اللَّه اراکی نیز به‌سند صحیح از مرحوم حاج آقا مصطفی فرید اراکی نقل کرده، و در مجلة حوزه به‌چاپ رسیده است. در نقل مرحوم اراکی چنین آمده است:
حال احتضار دست می‌دهد، می‌بیند که سقف شکافته شد و دو نفر از سقف فرود آمدند. می‌فهمد که اینان اعوان ملک الموت هستند و برای قبض روح او آمده‌اند، پایین پا می‌نشینند تا از پا قبض روح کنند، تا آنجا که بعد از توسل می‌بیند باز سقف شکافته شد و یک نفر آمد و به‌آنان گفت: آقا فرمودند: تمدید شد، دست بردارید. بعد از رفتن آنها حالش یک قدری بهتر می‌شود. پارچه‌ای را که رویش انداخته بودند کنار می‌زنند، عیالش بالای سرش گریه می‌کرده، ناگهان صدایش بلند می‌شود که زنده شد، زنده شد....
مرحوم آقای اراکی بعداً فرمود: بقای او مثل حدوث او خارق‌العاده بوده است؛ من گمان می‌کنم این حوزة علمیه با توجه حضرت ابا عبداللّه علیه‌السلام است؛ زیرا ایشان گفته بود دستم خالی است، ذخیرة آخرت ندارم، امیدوارم شما تمدید نمایید تا ذخیره‌ای تهیه کنم؛ ذخیره‌اش همین اقامة حوزة علمیة قم بوده است. من (مجلة حوزه، شمارة 12، دی ماه 1364، ص 33) گمان می‌کنم این حوزة علمیه از برکت نظر ابا عبداللَّه علیه‌السلام است و کسی نمی‌تواند آن را منحل کند.
مرحوم آقای حائری چنین نتیجه گرفته است که این‌ها به‌حسب ظاهر صحنه سازی خداوند متعال است که یک مؤمنی را برای خدمت آماده نماید، آن هم با توجه به‌اولیا واستشفاء به‌آنها که انسان را از خودخواهی دور می‌کند. و ممکن است که ایشان را برای تأسیس حوزة علمیة قم آماده کردند که متجاوز از هزار سال قبل حضرت ابی عبداللَّه الصادق علیه‌السلام خبر داده است و الان بهترین حوزة علمیة جهان تشیع (مجلة حوزه، شمارة 12، دی ماه 1364، ص 33) است و متجاوز از ده هزار نفر دارد. آیینة أسرار (پیرامون حضرت مهدی علیه‌السلام و مسجد جمکران)، کریمی حسین، ص104.
- ۰۲/۰۶/۲۹