قَالَ سَلْمَانُ رحمة الله علیه: أَوْصَانِی خَلِیلِی رسول الله صلّی الله علیه و آله بِسَبْعِ لاَ أَدَعُهُنَّ عَلَى حَالٍ؛ أَنْ أَنْظُرَ إِلَى مَنْ هُوَ دُونِی، وَ لاَ أَنْظُرَ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقِی، وَ أَنْ أُحِبَّ اَلْفُقَرَاءَ وَ أَدْنُوَ مِنْهُمْ، وَ أَنْ أَقُولَ اَلْحَقَّ وَ إِنْ کَانَ مُرّاً، وَ أَنْ أَصِلَ رَحِمِی وَ إِنْ کَانَتْ مُدْبِرَةً، وَ أَنْ لاَ أَسْأَلَ اَلنَّاسَ شَیْئاً، وَ أوصانی أَنْ اُکثِرَ مِن قولِ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ کُنُوزِ اَلْجَنَّةِ. الحکایات، للشیخ المفید، محمدبن محمد بن نعمان، ص96.
سلمان رحمه الله میگوید: دوستم، رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا بههفت خصلت سفارش نمود که در هیچ حالى آنها را ترک نخواهم کرد: 1-اینکه بهزیر دستانم بنگرم، 2-و بهبالا دستم نگاه نکنم، 3-و اینکه فقیران را دوست بدارم و بهآنها نزدیک شوم، 4-و اینکه حقّ را بگویم اگر چه تلخ و ناگوار باشد، 5-و صلۀ رحم نمایم گرچه آنها بهمن پشت کرده باشند، 6-و اینکه (در امور مادّی) از مردم چیزى درخواست نکنم، 7-و اینکه ذکر «لا حول و لا قوّة الاّ باللّه»، را زیاد بگویم، زیرا این ذکر از گنجهاى بهشت است.
- ۰۲/۰۸/۰۷