حکایت148-عکس العمل امام سجاد علیه‌السلام در برابر دلقک!

عن أبی عبد الله علیه‌السلامُ، قالَ: کانَ بالمدینةِ رجلٌ بَطَّالٌ یَضحکُ الناسُ منهُ، فقال: قد أعیانی هذا الرجلُ أن أضحکه؛ یعنی علیَّ بن الحسین علیهماالسلام، قال: فمرَّ علیٌّ علیه‌السلام وخلفه مولیانِ له، فجاء الرجلُ حتى انتزع رداءَه من رَقَبَتِهِ، ثُمَّ مضى، فلم یَلتفت إلیه علیٌّ علیه‌السلام، فاتَّبِعوه وأخذوا الرداءَ منه، فجاءواه به فطرحوه علیه، فقال لهم: مَن هذا؟ فقالوا له: هذا رجلٌ بطالٌ یَضحک منه أهلُ المدینة. فقال: قولوا له: إنَّ للهِ یوماً یَخسر فیه المبطلونَ «وَ لِلّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ یَوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ». الأمالی للصدوق، المجلس التاسع و الثلاثون، ص220، ح6.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: در مدینه مرد دلقکی بود که مردم از کارهای او می‌خندیدند، ولی در بارة امام سجاد می‌گفت: این مرد مرا از خنداندنِ خویش، درمانده و عاجز کرده است. مرد دلقک هنگامی که امام سجاد علیه‌السلام به‌همراه دو تن از غلامان خود، از راهی می‌رفتند، خود را به‌ایشان رساند و عبای مبارکش را از روی دوشش برداشت و رفت، امام علیه‌السلام بدون توجه به‌این کارِ [زشت] او به‌راه خود ادامه داد، مردم دنبال آن دلقک رفتند و عبا را از وی گرفته و برای ایشان آورده و بر روی دوش ایشان انداختند، حضرت از آنان پرسید: این [شخص] کیست؟ گفتند: این [شخص] مردی دلقک است که مردم مدینه به‌کارهایش می‌خندند. امام علیه‌السلام [با اقتباس از آیه‌ای از قرآن که می‌فرماید: حاکمیّت و پادشاهیِ آسمان‌ها و زمین از آنِ خداست؛ و آن روز که قیامت برپا شود، اهلِ باطل زیان مى‌بینند.] فرمود: به‌او بگویید: برای خدا روزی است که در آن، اهلِ باطل زیان می‌بینند!