عَنْ أَبِی الْحَسَنِ علیه‌السلام قَالَ: لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ، فَإِنْ عَمِلَ حَسَنَةً اسْتَزَادَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ عَمِلَ سَیِّئَةً اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهَا وَ تَابَ إِلَیْهِ. وَ مِنْ کَلَامٍ لَهُ: لَا خَیْرَ فِی الْعَیْشِ إِلَّا لِرَجُلَیْنِ؛ رَجُلٍ یَزْدَادُ فِی کُلِّ یَوْمٍ خَیْراً أَوْ رَجُلٍ یَتَدَارَکُ سَیِّئَةً بِالتَّوْبَةِ وَ أَنَّى لَهُ بِالتَّوْبَةِ وَ اللَّهِ لَوْ سَجَدَ حَتَّى یَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا یَقْبَلُ اللَّهُ ذَلِکَ مِنْهُ إِلَّا بِوَلَایَتِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ، أَلَا وَ مَنْ عَرَفَ حَقَّنَا وَ رَجَا الثَّوَابَ فِینَا وَ رَضِیَ بِقُوتِهِ وَ سَتَرَ عَوْرَتَهُ وَ دَانَ بِمَحَبَّتِنَا فَهُوَ آمِنٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ. إرشاد القلوب، الدیلمی، حسن بن محمد، ص182.
امام ابوالحسن علیه‌السلام فرمود: از ما نیست کسی که هر روز به‌حساب خودش نرسد؛ که اگر کار ثوابی انجام داده از خدا بخواهد که آن را زیاد کند، و اگر کار بدی از او سر زده است برای آن کارش از خدا طلب آمرزش کند، و به‌سوی او برگردد، و باز آن حضرت می‌فرماید: در زندگی هیچ خیری نیست، مگر برای دو نفر؛ یکی آن فردی که هر روز یک کار خیری بر کارهای خوبش اضافه می‌کند، یا کسی که گناهی را با توبه تلافی و جبران می‌کند، و چگونه می‌تواند توبه کند؟! به‌خدا قسم، اگر آن قدر سجده کند که گردنش قطع شود خداوند توبة او را نمی پذیرد، مگر با ولایت ما اهل بیت. آگاه باشید! هرکس حقِّ ما را بشناسد و امیدِ ثواب را در [محبّت و ولایت ما] داشته باشد، و به‌مقدار خوراکش راضی باشد و عورتش را بپوشاند و متدیّن [و معتقد] به‌محبّتِ ما باشد، پس او روزِ قیامت در امان خواهد بود.
- ۰۲/۱۰/۰۹