مرحوم میرزا محمد تنکابنی، مؤلف قصص العلماء می‌نویسد: کرامت دیگرى که از آن حضرت مشاهده کردم این است که فرزند و عیالم هر دو مریض و در شُرُف مرگ بودند، پس به‌آن صدیقة صغرى عرض نمودم از راه دور به‌خانة شما آمده‌ایم و توقّع آن نداریم که دماغ سوخته و ملول از خدمت شما مراجعت کنیم! خیلى زود و سریع هر دو مریض شفا یافتند. مردان علم در میدان عمل، سیّد نعمت الله حسینی، ج5، ص365.
- ۰۳/۰۲/۲۱