قال الإمامُ علیُّ بن موسی الرضا علیه‌السلام: سبعةُ أشیاءَ مِنَ الإستهزاءِ؛ مَنِ استغفَرَ اللهَ بلسانِهِ وَلَم یَندَم قلبُه فقد استهزأ بنفسه، وَمَن سَئَلَ اللهَ التَّوفیقَ ولم یَجتَهِد فَقِدِ استَهزأ بنفسه، وَمَن سَئَلَ اللهَ الجَنَّةَ ولَم یَصبِر عَلَى الشَّدائِدِ فَقَدِ استهزأ بنفسه، وَمَن تعوَّذ باللهِ مِنَ النَّارِ وَلَم یَترُک شَهَوَاتِ الدُّنیا فَقَدِ استَهزَأ بنفسه، وَمَن ذَکَرَ الموتَ وَلَم یَستَعِدَّ لَهُ فَقَدِ استَهزَأ بنفسه، و من ذکر الله و لم یشتقِ إلی لقائه فَقَدِ استَهزأ بنفسه، وَ مَن أصَرَّ عَلَی المَعَاصِی وَ طَلَبَ العَفوَ مِن رَبِّهِ وَ لَم یَتُب فَقَدِ استَهزأ بنفسه. المواعظ العددیة للمشکینی، الباب السابع فی السباعیات، ص328- تذکر: در کنزالفوائد، الکراجکی، أبوالفتح، ج1، ص152، یک مورد این روایت ذکر نشده است. با استفاده از فرمایشات استاد جرجانی.
امام رضا علیه‌السلام فرمود: هفت چیز [اگر بدون هفت چیز دیگر باشد] مسخره کردن [خود] است؛ 1-هرکس با زبانش استغفار کند، ولی قلباً [از گناه و کارهای زشتش] پشیمان نباشد، خود را مسخره کرده است، 2-و هرکس از خدا طلب توفیق کند، ولی تلاش نکند، خودش را مسخره کرده است، 3-و هرکس از خدا درخواست بهشت کند، ولی در برابر سختی‌ها بردباری نکند، خود را مسخره کرده است، 4- هرکس از آتش جهنم به‌خدا پناه ببرد، ولی از شهوت‌های حرامِ دنیا دوری نکند، خودش را مسخره کرده است، 5- و هرکس به‌یاد مرگ باشد، ولی آمادة برای آن نباشد، خود را مسخره کرده است، 6- و هرکس به‌یاد خدا باشد، ولی مشتاق دیدار پروردگارش نباشد، خودش را مسخره کرده است، 7- و هرکس بر گناهان اصرار کند و از پروردگارش درخواست گذشت کند، ولی توبه نکند، خود را مسخره کرده است.
- ۰۳/۰۵/۲۳