وَ اعْلَمْ- یَا أَبَا ذَرٍّ-، أَنَّ اللَّهَ عزّوجلّ جَعَلَ أَهْلَ بَیْتِی کَسَفِینَةِ نُوحٍ، مَنْ رَکِبَهَا نَجَا، وَ مَنْ رَغِبَ عَنْهَا غَرِقَ، وَ مَثَلَ بَابِ حِطَّةٍ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ؛ مَنْ دَخَلَهَا کَانَ آمِناً. همان، ص459.
و ای ابوذر، بدان که خداوند عزوجل، خاندان مرا در میانِ امّتم، همانند کشتیِ نوح قرار داده است؛ که هرکس بر آن سوار شد، نجات یافت و هرکس از آن روی گردانْد، غرق گردید، و همانند دربِ حطّه (بهمعنای: خدایا! ببخش)، نام دری بود از درهای مسجدالأقصی که هرکس از آن وارد میشد؛ زمینة آمرزش او از جانب خداوند، فراهم میشد) در بین بنیاسرائیلاند، که هرکس در آن در آمد، در امان ماند.
- ۰۳/۰۶/۰۹