روایت177-سفارشات پیامبر به‌ابوذر (7-مبادا کار امروز را به‌فردا بیفکنی!)

یَا أَبَا ذَرٍّ، إِیَّاکَ وَ التَّسْوِیفَ بِأَمَلِکَ، فَإِنَّکَ بِیَوْمِکَ وَ لَسْتَ بِمَا بَعْدَهُ، فَإِنْ یَکُنْ غَدٌ لَکَ تَکُنْ فِی الْغَدِ کَمَا کُنْتَ فِی الْیَوْمِ، وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ غَداً لَمْ تَنْدَمْ عَلَى مَا فَرَّطْتَ فِی الْیَوْمِ. همان، ص459.

ای ابوذر، مبادا با آرزویت امروز و فردا کنی، که همانا تو، برای امروزت هستی و نه پس از آن. اگر فردایی برایت بود، برای آن باش؛ همان‌طور که برای امروزت هستی، و اگر فردایی نبود، برای آنچه از دست داده‌ای، پشیمان نیستی.