روایت181-سفارشات پیامبر به‌ابوذر (11-احتمال بده که از صبح به‌شب و از شب به‌صبح نرسی!)

یَا أَبَا ذَرٍّ، إِذَا أَصْبَحْتَ فَلَا تُحَدِّثْ نَفْسَکَ بِالْمَسَاءِ، وَ إِذَا أَمْسَیْتَ فَلَا تُحَدِّثْ نَفْسَکَ بِالصَّبَاحِ، وَ خُذْ مِنْ صِحَّتِکَ قَبْلَ سَقَمِکَ، وَ مِنْ حَیَاتِکَ قَبْلَ مَوْتِکَ، فَإِنَّکَ لَا تَدْرِی مَا اسْمُکَ غَداً. همان، ص459.

ای ابوذر، هرگاه شب را به‌صبح رساندی، با خود دربارة شب، سخن نگو، و اگر روز را به‌شب رساندی، از صبح حرف نزن. از تندرستی‌ات بهره بگیر، پیش از آن‌که بیمار شوی و از زندگی‌ات استفاده کن، قبل از آن‌که بمیری؛ چه این‌که فردا، نامت را هم نمی‌دانی.