روایت182- سفارشات پیامبر به‌ابوذر (12-مبادا عاقبت به‌شرّ شوی!)

یَا أَبَا ذَرٍّ، إِیَّاکَ أَنْ تُدْرِکَکَ الصَّرْعَةُ عِنْدَ الْعَثْرَةِ، فَلَا تُقال الْعَثْرَةُ، وَلَا تُمَکَّنَ مِنَ الرَّجْعَةِ، وَ لَا یَحْمَدَکَ مَنْ خَلَّفْتَ بِمَا تَرَکْتَ، وَ لَا یُعْذِرَک مَنْ تَقْدَمُ عَلَیْهِ بِمَا اشْتَغَلْتَ بِهِ. همان، ص459.

ای ابوذر! مبادا هنگام لغزش (گناه)، به‌سر درآیی (مرگت فرا رسد)، که دیگر، نه از لغزش می‌توان رَست، و نه بازگشتی هست، و نه آن که بر جای تو می‌مانَد، بر حسب آنچه باقی می‌گذاری، تو را می‌ستاید، و نه کسی که تو بر او وارد می‌شوی، به‌آنچه به‌آن مشغول شدی، عذرت را خواهد پذیرفت.