یَا أَبَا ذَرٍّ، هَلْ یَنْتَظِرُ أَحَدُکُمْ إِلَّا غِنىً مُطْغِیاً، أَوْ فَقْراً مُنْسِیاً، أَوْ مَرَضاً مُفْسِداً، أَوْ هَرَماً مُقْعِداً، أَوْ مَوْتاً مُجْهِزاً، أَوِ الدَّجَّالَ، فَإِنَّهُ شَرُّ غَائِبٍ یُنْتَظَرُ، أَوِ السَّاعَةَ وَ السَّاعَةُ أَدْهى وَ أَمَرُّ. همان، ص460.
ای ابوذر: آیا هیچ یک از شما جز این انتظار می‌بَرَد: ثروتی طغیان‌زا، یا ناداریِ فراموشی‌آور، و یا بیماریِ تباه‌کننده، و یا پیری زمینگیرکننده، و یا مرگِ تجهیزکننده، و یا دجّال را که بدترین غائبی است که موردِ انتظار است، و یا رستاخیز را، که قیامت، هولناک‌تر و تلخ‌تر است؟
- ۰۳/۰۶/۱۰