روایت188-سفارشات پیامبر به‌ابوذر (18-عالمِ بی عمل!)

یَا أَبَا ذَرٍّ، یَطَّلِعُ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَى قَوْمٍ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَیَقُولُونَ: مَا أَدْخَلَکُمُ النَّارَ، وَ قَدْ دَخَلْنَا الْجَنَّةَ لِفَضْلِ تَأْدِیبِکُمْ وَ تَعْلِیمِکُمْ؟ فَیَقُولُونَ: إِنَّا کُنَّا نَأْمُرُ بِالْخَیْرِ وَ لَا نَفْعَلُهُ. همان، ص460.

ای ابوذر، گروهی از بهشتیان به‌‌گروهی از جهنّمیان، سَرَک می‌کشند‌‌، و از آنها می‌پرسند: چه چیز باعث گرفتاری شما به‌آتش شد، در حالی که خدا، ما را به‌فضلِ ادب‌آموزی و آموزشِ شما، به‌‌بهشت آورد؟ آنان می‌گویند: ما به‌خیر فرامی‌خواندیم؛ ولی خود به‌آن، عمل نمی‌کردیم.