یا أَبا ذَرٍّ، إِنَّ العَبدَ لَتُعرَضُ عَلَیهِ ذُنوبُهُ یَومَ القیامَةِ فیمَن ذَنَبَ ذُنوبَهُ فَیَقولُ: أما إِنِّی [منک] کُنتُ مُشفِقا، فَیُغفَرُ لَهُ. همان، ص462.
اى ابوذر، در روز رستاخیز، گناهان انسان گنهکار، در میان کسانی که همان گناه او را مرتکب شده‌اند، به‌او عرضه مى‌شود، و او (به‌گناهِ خویش) مى‌گوید: من (از تو) ترسان بودم! پس گناه او آمرزیده مى‌شود.
- ۰۳/۰۶/۱۳