یا أَبا ذَرٍّ، إِنَّ أَوَّل شَیءٍ یُرْفَعُ مِن هَذِهِ الأُمَّةِ الأَمانَةُ وَالخُشوعُ، حَتَّى لا تَکادَ تَرَى خَاشِعاً. همان، ص462.
اى ابوذر، نخستین چیزى که از این امّتْ بالا مىرود (برداشته میشود)، امانتدارى و خشوع (کوچکی کردن. اصل آن از نرمى و آسانى است) است تا جایى که خاشعى نمىبینى.
- ۰۳/۰۶/۱۴