یا أَبا ذَرٍّ، إِذا دَخَلَ النُّورُ القَلبَ انفَسَحَ القَلبُ واستَوسَعَ. قُلتُ: فَما عَلامَةُ ذَلِکَ بِأَبی أَنتَ وأُمِّی، یا رَسولَ اللّهِ؟ قالَ صلّى الله علیه و آله: الإِنابَةُ إِلى دارِ الخُلودِ، والتَّجافی عَن دارِ الغُرورِ، والإستِعدادُ لِلمَوتِ قَبلَ نُزولِهِ. همان، ص464.
اى ابوذر، وقتى نور در دل وارد شد، دل، گشاد و وسیع مى‌شود. گفتم: ای رسول خدا، پدر و مادرم فدایت گردند! نشانة آن چیست؟ فرمود: بازگشت به‌سراى ماندگارى، و جا خالى کردن از سراى غرور، و آماده شدن براى مرگ، پیش از فرا رسیدنش.
- ۰۳/۰۶/۱۷