یا أَبا ذَرٍّ، لیَعظُم جَلالُ اللّهِ فی صَدرِکَ، فَلا تَذکُرهُ کَما یَذکُرُهُ الجاهِلُ عِندَ الکَلَبِ: «اللَّهُمَّ أَخزِهِ» وَعِندَ الخِنزیرِ: «اللَّهُمَّ أَخزِهِ». همان، ص464.
اى ابوذر، جلال خدا در درونت بزرگ باشد. از خدا، همانند شخص نادانى که او را در پیش سگ و یا خوک به یاد مى آورد و مى گوید: خدایا! زبونش کن، یاد نکن.
- ۰۳/۰۶/۱۷