یا أَبا ذَرٍّ، استَحیِ مِنَ اللهِ، فَإِنِّی والَّذی نَفسی بیَدِهِ لأُظِلُّ حینَ أَذهبُ إِلى الغائِطِ مُتَقَنِّعا بِثَوبی استَحی مِنَ المَلَکَینِ اللَّذَینِ مَعی. همان، ص465.
اى ابوذر، از خدا شرم کن. سوگند به آن کسى که جانم به دست اوست، من هنگامى که براى قضاى حاجت مى روم، خود را از شرم دو فرشته اى که همراه من اند، با لباسى مى پوشانم.
- ۰۳/۰۶/۱۸