روایت275-سفارشات پیامبر به‌ابوذر (105-لبیک به‌دعوتِ حقّ و آباد کردنِ مساجد)

یا أَبا ذَرٍّ، مَن أَجابَ داعیَ اللّهِ، وَأَحسَنَ عِمارَةَ مَساجِدِ اللّهِ، کانَ ثَوابُهُ مِنَ اللّهِ الجَنَّةَ. فَقُلتُ: بِأَبی أَنتَ وَأُمِّی یا رَسولَ اللّهِ، کَیفَ تُعمَرُ مَساجِدُ اللّهِ؟ قالَ: لا تُرفَعُ فیها الأَصواتُ، وَلا یُخاضُ فیها بِالباطِلِ، وَلا یُشترى فیها، وَلا یُباعُ، وَاترُکِ اللَّغوَ ما دُمتَ فیها، فَإِن لَم تَفعَل فَلا تَلومَنَّ یَومَ القیامَةِ إِلَا نَفسَکَ. همان، ص467.

اى ابوذر، هرکس دعوتِ خدا را اجابت کند، و در آبادانى مسجدها بهتر بکوشد، پاداش خدایى او، بهشت است. گفتم: پدر و مادرم فداى تو باد، اى پیامبر خدا، مسجدهاى خدا را چگونه مى‌توان آباد کرد؟ فرمود: در آن‌ها صدا بلند نشود، به‌باطل پرداخته نشود، در آن‌ها خرید و فروش صورت نگیرد، و تا زمانى که در آن‌جا هستى، بیهوده گویى را رها کن، و اگر رها نکردى، تنها خود را در روز رستاخیز، نکوهش کن.