یا أَبا ذَرٍّ، مَن مَلَکَ ما بَینَ فَخِذَیهِ وَبَینَ لَحیَیهِ دَخَلَ الجَنَّةَ. قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ، وَإِنَّا لَنؤاخَذُ بِما تَنطِقُ بِهِ أَلسِنَتُنا؟ قالَ: یا أَبا ذَرٍّ، وَهَل یَکُبُّ النَّاسَ عَلى مَناخِرِهِم فی النَّارِ إِلَا حَصائِدُ أَلسِنَتِهِم؟ إِنَّکَ لا تَزالُ سالِماً ما سَکَتَّ، فَإِذا تَکَلَّمتَ کَتَبَ اللّهُ لَکَ أَو عَلَیکَ. همان، ص469.
اى ابوذر، اگر کسى عهدهدار بین رانها و بین دو چانهاش شود، وارد بهشت مىشود. گفتم: اى پیامبر خدا، ما بهخاطر آنچه زبانهایمان بازگو مىکند، مؤاخذه مىشویم؟ فرمود: اى ابوذر آیا مردم را جز محصول زبانشان بهبینى در آتش مىافکند؟ تو تا زمانى که خاموشى، همواره در سلامت هستی، و هرگاه حرف مىزنى، خداوند بهسود و یا بهزیانِ تو مىنویسد.
- ۰۳/۰۶/۲۴