آقا احمدِ آلِ آقا، نوادۀ وحید بهبهانی در کتاب مرآت الاحوال مینویسد: از بعضی ثقات شنیدم که آخوند ملامحمدتقی (پدر علامه محمّدباقر مجلسی) نقل کرده که در شبی از شبها بعد از نماز و تهجّد و گریه و زاری بهدرگاه قادر متعال، خود را بهحالتی دیدم که دانستم هرچه از درگاه احدیّت مسألت کنم، البتّه بهاجابت مقرون و عنایت خواهد شد و فکر میکردم که چه از خدا بخواهم، امر دنیوی یا اخروی؟ که ناگاه صدای گریۀ محمّدباقر از گهواره بلند شد. من گفتم: الهی، به حقِّ محمّد و آل محمد صلّیالله علیه وآله این طفل را مروّجِ دین و ناشرِ احکامِ سیّدالمرسلین گردان و موفّق کن او را بهتوفیقاتِ بینهایت خود. سپس آقا احمد میگوید: و مسلّم است که این خوارق عادات که از آن بزرگوار [علامه محمّد باقر مجلسی] بهظهور رسیده، نیست مگر از دعای چنین بزرگواری. فضایل و برکات نماز شب، مُهری، محمّد جواد، ص60. کتابخانة مدرسة فقاهت.