شیخِ انصاری، در شب‌های جمعه، مجلسِ روضه‌ای داشت که به‌حاضران، نان و آب‌گوشتِ ساده میداد. یکی از شاهزادگانِ قاجار، که به‌عتبات رفته و در همسایگیِ بارگاهِ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به‌توبه و عبادت پرداخته بود، شبی به‌مجلس شیخ رفت. مانندِ همیشه پس از روضه، سفرة شام را گستردند و ظرف‌های آب‌گوشت را جلوی مردم گذاشتند. شاهزادة نازپرورده که به‌چنین غذایی عادت نداشت، با کراهت، اندکی از آن را خورد، ولی پس از پایانِ جلسه، هنگامِ خداحافظی به‌شیخ گفت: اگر شما این روضه را برپا نکنید و این شام را ندهید، امام حسین علیه‌السلام از شما گله نخواهدکرد. شیخ، در پاسخ فرمود: من نیز از نیامدنِ امثالِ شما به‌این مجلسِ روضه، گله‌ای نخواهم داشت. دریای فقاهت، سیّدعبدالرّضا موسوی، ص48، به‌نقل از استادالفقها، ص171.