عَنْ أَبِی بَصِیرٍ، قَالَ: حَجَجْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام، فَلَمَّا کُنَّا فِی الطَّوَافِ، قُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، یَغْفِرُ اللَّهُ لِهَذَا الْخَلْقِ؟ فَقَالَ: یَا أَبَا بَصِیرٍ، إِنَّ أَکْثَرَ مَنْ تَرَى قِرَدَةٌ وَ خَنَازِیرُ، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: أَرِنِیهِمْ، قَالَ: فَتَکَلَّمَ بِکَلِمَاتٍ، ثُمَّ أَمَرَّ یَدَهُ عَلَى بَصَرِی، فَرَأَیْتُهُمْ قِرَدَةً وَ خَنَازِیرَ، فَهَالَنِی ذَلِکَ، ثُمَّ أَمَرَّ یَدَهُ عَلَى بَصَرِی، فَرَأَیْتُهُمْ کَمَا کَانُوا فِی الْمَرَّةِ الْأُولَى، ثُمَّ قَالَ: یَا أَبَا مُحَمَّدٍ، أَنْتُمْ فِی الْجَنَّةِ تُحْبَرُونَ وَ بَیْنَ أَطْبَاقِ النَّارِ تُطْلَبُونَ فَلَا تُوجَدُونَ، وَ اللَّهِ لَا یَجْتَمِعُ فِی النَّارِ مِنْکُمْ ثَلَاثَةٌ، لَا وَ اللَّهِ وَ لَا اثْنَانِ، لَا وَ اللَّهِ وَ لَا وَاحِدٌ. بصائرالدّرجات، محمد بن الحسن الصفار، باب فی الأئمّة علیهمالسلام أنّهم یُحیُون المَوتی و یُبرؤون الأکمهَ و الأبرصَ بإذنِ اللّه، ص354، ح4.
از ابوبصیر نقل شده است که گفت: در خدمت حضرت امام صادق علیهالسّلام بهحج مشرّف شدیم، و هنگامی که در حال طواف بودیم، عرض کردم: فدایت شوم ای فرزند رسول خدا! آیا خداوند تمامِ این مردم را میآمرزد؟ حضرت فرمود: ای أبوبصیر، اکثر افرادی را که میبینی، بوزینهها و خوکها هستند! ابوبصیر میگوید: بهمحضرش عرض کردم: آنها را (با همان شکلی که هستند) بهمن نشان بده. ابوبصیر میگوید: حضرت کلماتی را بر زبان جاری کرد، و پس از آن، دستِ خود را بر روی چشمانِ من کشید، من دیدم آنها را که بهصورت خوک و میمون بودند، و این امر موجب دهشت و ترس من شد، و لذا آن حضرت دوباره دست بر چشمِ من کشید، و من آنها را بههمان صورتهای اوّلیه مشاهده کردم، و سپس فرمود: ای أبا محمد! شما در میان بهشت خوشحال و مسرور خواهید بود، و در بین طبقههای آتش شما را میجویند و یافت نخواهید شد؛ سوگند بهخدا که سه نفر از شما در آتش با هم نخواهید بود، و سوگند بهخدا دو نفر از شما هم نخواهید بود، و سوگند بهخدا یک نفر هم نخواهد بود.
- ۰۳/۰۷/۱۳