عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّه علیه‌السلام فَقَالَ لَهُ: هَلْ لَکَ مِنْ زَوْجَةٍ؟ فَقَالَ: لَا، فَقَالَ أَبِی: وَ مَا أُحِبُّ أَنَّ لِیَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا وَ أَنِّی بِتُّ لَیْلَةً وَ لَیْسَتْ لِی زَوْجَةٌ ثُمَّ قَالَ الرَّکْعَتَانِ یُصَلِّیهِمَا رَجُلٌ مُتَزَوِّجٌ أَفْضَلُ مِنْ رَجُلٍ أَعْزَبَ یَقُومُ لَیْلَهُ وَ یَصُومُ نَهَارَهُ ثُمَّ أَعْطَاهُ أَبِی سَبْعَةَ دَنَانِیرَ ثُمَّ قَالَ لَهُ تَزَوَّجْ بِهَذِهِ ثُمَّ قَالَ أَبِی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله اتَّخِذُوا الْأَهْلَ فَإِنَّهُ أَرْزَقُ لَکُمْ. الفروع من الکافی، للکلینی، کتاب النکالح، 200-بابُ کراهةِ العزوبة، ح6، ص765.
امام صادق علیه‌السّلام فرمود: مردی نزد پدرم (امام باقر علیه‌السلام) آمد. پدرم به‌او گفت: آیا ازدواج کرده‌ای و زن داری؟ آن مرد عرض کرد: نه! پدرم به‌او گفت: من هیچ دوست نمی‌دارم که تمام دنیا و آنچه در آن است مالِ من باشد و یک شب را بدونِ زن به‌صبح برسانم. سپس فرمود: دو رکعت نمازی که شخصِ متأهّل می‌خواند از (نمازِ) مرد مجرّدی که شب‌زنده‌داری می‌کند و روزش را روزه می‌گیرد، ارزشمندتر است. آن‌گاه پدرم، هفت دینار به‌او داد و فرمود: با این پول، ازدواج کن، و سپس پدرم فرمود: پیغمبر خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: همسر اختیار کنید؛ زیرا روزی شما زیادتر می‌شود.
- ۰۳/۰۷/۱۴