روایت358-فوایدِ محبّتِ دو برادرِ دینی نسبت به‌هم

وقالَ [الصادق] علیه‌السلام: إن المؤمنَین یلتقیان فیتصافحان، فلا یزالُ اللهُ تعالى مقبلاً علیهما، والذنوبُ تتحاتُّ عنهما حتى یفترقا و ینزل الله علیهما مائةَ رحمةٍ تسعٌ وتسعون لأشدِّهما حُبّاً لصاحبه، وافترقا من غیر ذنب. أعلام الدین فی صفات المؤمنین، الدیلمی، حسن بن محمّد، ج1، ص438. کتابخانة مدرسة فقاهت.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: دو مؤمن یکدیگر را ملاقات می‌کنند، و به‌هم دست می‌دهند، و خداوند هم مدام به‌آنان رو می‌کند، و تا زمانی که از یکدیگر جدا شوند، گناهان از آن دو می‌ریزد، وخداوند صد رحمت را بر آنان نازل می‌کند، که نود و نُه تای آن، متعلّق به‌آن کس از آن دو نفر است که نسبت به‌دوست خود علاقة بیشتری دارد، و در حالی که هیچ گناهی ندارند از یکدیگر جدا می‌شوند.