روایت360-دنیا فریبتان ندهد!

عَنِ المُفَضّلِ بنِ عمر، عن الصادق جعفر بن محمد، عن أبیه، عن آبائه علیهم السلام، قال: قال رسول الله صلّى الله علیه وآله: إنَّ اللّهَ جلَّ جلالُه أوحى إلى الدُّنیا: أن أتعبی مَن خدمکِ، واخدمی مَن رفضکِ، وإنَّ العبدَ إذا تخلَّى بسیّده فی جوفِ اللّیلِ المظلمِ وناجاه، أثبتَ اللّهُ النُّورَ فی قلبِه، فإذا قالَ: یا ربِّ یا ربِّ، ناداه الجلیلُ جلَّ جلالُه: لبیکَ عبدی، سلنی أعطک، وتوکّل علیَّ أکفِکَ، ثُمَّ یقولُ جلَّ جلالُه لملائکتِه: یا ملائکتی، أنظروا إلى عبدی، فقد تخلَّى بی فی جوفِ اللَّیلِ المظلمِ، والبّطَّالون لاهونَ، والغافلون نیامٌ، اشهدوا أنی قد غفرتُ له. ثُمَّ قال علیه‌السلام: علیکم بالورعِ والإجتهادِ والعبادةِ، و زوهِدوا فی هذه الدّنیا الزّاهدةِ فیکم، فإنَّها غَرَّارَةٌ، دارُ فناءٍ و زوالٍ، کَم مِن مُغتَرٍّ بِهَا قَد أهلکتْه، وکم مِن واثقٍ بها قد خانتْه، وکم مِن معتمدٍ علیها قد خدعتْه وأسلمتْه، واعلموا أنَّ أمامَکم طریقاً مهولاً، وسفراً بعیداً، وممرُّکم على الصِّراطِ، ولا بُدَّ للمسافرِ مِن زادٍ، فَمَن لم یَتَزَوَّد وسافرَ عطبَ وهلکَ، وخیرُ الزَّادِ التَّقوَى، ثُمَّ اذکُرُوا وُقُوفَکَم بَینَ یَدَیِ اللّهِ جَلَّ جلالُه، فإنَّه الحَکَمُ العَدلُ، واستعِدُّوا لِجَوابِه إذا سألکم، فإنَّه لابُدَّ سَائِلُکُم عَمّا عَمِلتُم بِالثَّقَلَینِ مِن بَعدِی، کتابِ اللّهِ، وَعِترَتی، فَانظُروا أن لا تقولوا: أمّا الکِتابَ فغیَّرنا وحرَّفنا، وأمّا العترةَ ففارقنَا وقَتَلنَا، فَعِندَ ذَلِکَ لا یَکُونُ جَزاؤُکُم إلا النَّارَ، فَمَن أرادَ مِنکُم أن یَتَخَلَّصَ مِن هَولِ ذلکَ الیومَ، فلیتولِّ ولیِّی، ولیَتَّبِع وَصیِّی وَخَلِیفَتِی مِن بَعدی علیِّ ابنِ أبی طالبٍ، فَإنَّهُ صاحبُ حَوضِی، یَذودُ عنهُ أعداءَهُ، وَیَسقِی أولیاءَهُ، فَمَن لَم یَسقِ منهُ لم یَزَل عطشانَ ولم یَروِ أبداً، وَمَن سَقَی منهُ شربةً لم یَشقَ وَلَم یَظمَأ أبداً، وَ إنَّ عَلِیَّ بنَ أبیِ طالبٍ علیه‌السلام لصاحبِ لوائی فی الآخرةِ، کَمَا کانَ صاحبَ لِوائِی فِی الدُّنیا، وَإنَّهُ أوَّلُ مَن یَدخُلُ الجَنَّةَ، لِأنَّهُ یُقَدِّمُنِی وَبِیَدِهِ لَوَائِی، تَحتَهُ آدَمُ وَمَن دُونَهُ مِن الأنبِیَاءِ. الأمالی للصّدوق، المجلس السابع و الأربعون، ص279، ح9. 

مُفَضّل بن عُمَر از امام صادق، و آن حضرت از پدرش، و ایشان از پدرانشان علیهم‌السلام نقل کرده‌اند که فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: به‌راستى، خداى جلّ جلالُه به‌دنیا وحی فرمود که خادمِ خود را به‌رنج افکن، و به‌تارکِ خود، خدمت کن، و چون بنده، در نیمه‌شبِ تار، با آقاى خود، خلوت کند، و راز گوید، خداوند، نور را در دلش برجا دارد، پس چون گوید: ای پروردگارِ من، ای پروردگارِ من، خداوندِ بلندمرتبه، با صدای بلند، او را صدا می‌زند: اجابت باد تو را، بندة من، از من درخواست کن تا به‌تو ببخشم، و بر من تکیه کن تا تو را از غیرِ خودم بی‌نیاز کنم، سپس خداوندِ جل جلاله به‌فرشتگانِ خود می‌فرماید: اى ملائکة من، بندة مرا ببینید که در دلِ شبِ تار، با من خلوت کرده، در حالی که بیهودگان در بازى و مشغولانِ به‌لهو و لعب، در غفلتند و به‌خواب اندرند، گواه باشید که من او را آمرزیدم. سپس پیامبر اکرم صلّی اللّهُ علیه و آله فرمود: بر شما باد به‌دوری از گناه، و کوشش، و بندگی، و به‌این دنیایی که به‌شما بى‌میل‌ است، بى‌رغبت باشید؛ زیرا که دنیا بسیار فریب‌دهنده، خانة نابودی و از بین‌رفتن است. چه بسیار کسانى که فریبِ آن را خوردند، ولی دنیا آن‌ها را نابود کرد، و چه فراوان افرادی که بدان تکیه زدند، اما دنیا به‌آنان خیانت کرد، و چه بسیار کسانى که بدان اطمینان کردند، ولی دنیا فریبشان داد و آنان را تنها گذاشت! و بدانید که در پیشِ شما، راهی است هراسناک، و سفری است طولانی، و عبورِ شما بر پُلِ صراط است، و مسافر را از توشه، گریزی نیست، و هرکه بى‌توشه سفر کند، در رنج افتاده و هلاک می‌شود، و بهترین توشه، تقوى است. سپس ایستادنِ خود را در برابر خداوندِ جل جلاله یاد کنید، که او داوری عادل است، و در موقعِ بازپرسىِ او از شما، آمادة جوابش شوید، که ناچار از شما از آن‌چه در موردِ ثقلین بعد از من؛ یعنی کتاب خدا و خاندان نزدیک من، انجام دادید، خواهد پرسید، پس ملاحظه کنید که نگویید: امّا کتاب را تغییر داده و تحریفش کردیم، و امّا از خاندانِ نزدیکت جدا شده و آنان را کشتیم، که در این صورت، پاداشِ شما جز دوزخ نباشد، پس هریک از شما که می‌خواهد از هراسِ آن روز رهایی یابد، باید پیروِ جانشینِ من، و تابعِ عمل کنندة به‌سفارشاتِ من، و نمایندة من، بعد از من؛ على بن ابى طالب علیه‌السلام، باشد، که او مالکِ آبدانِ من است، و دشمنانش را از آن دور، و دوستانش را از آن، سیراب می‌کند؛ پس هرکه از آن برکه ننوشد، همیشه تشنه است و هرگز سیراب نشود، و هرکه از آن، شربتى بنوشد، هرگز بدبخت و تشنه نشود، و به‌راستى علىّ بن ابى طالب، مالکِ پرچمِ من، در آخرت است، چنان‌چه او در دنیا مالکِ پرچم من بود، و اوّلین کسی است که واردِ بهشت می‌شود؛ زیرا بر من پیشی می‌گیرد، در حالی که در دستش پرچمِ من است، و در زیرِ آن پرچم، آدم و پیغمبران دیگر قرار دارند.