عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ زِیَادٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: قَالَ عَلِیٌّ علیه‌السلام: إِنَّ لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ ثَلَاثَةَ أَخِلَّاءَ؛ فَخَلِیلٌ یَقُولُ: أَنَا مَعَکَ حَیّاً وَ مَیِّتاً وَ هُوَ عَمَلُهُ، وَ خَلِیلٌ یَقُولُ لَهُ: أَنَا مَعَکَ إِلَى بَابِ قَبْرِکَ ثُمَّ أُخَلِّیکَ، وَ هُوَ وَلَدُهُ، وَ خَلِیلٌ یَقُولُ لَهُ: أَنَا مَعَکَ إِلَى أَنْ تَمُوتَ، وَ هُوَ مَالُهُ فَإِذَا مَاتَ صَارَ لِلْوَارِثِ. الخصال، الشیخ الصدوق، ج1، ص114، ح92.
از مسعدة بن زیاد نقل شده است که از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده و ایشان از پدرشان نقل کرده و ایشان از جدشان (امام حسین علیه‌السلام) نقل کرده است که ایشان فرمود: علی علیه‌السلام فرمود: همانا برای مرد [و زنِ] مسلمان، سه دوست است؛ پس یک دوست می‌گوید: من با تو هستم، چه زنده باشی و چه مُرده؛ و آن اعمالِ او است، و یک دوست می‌گوید: من تا لبِ گور به‌همراهِ تو هستم و سپس رهایت خواهم کرد؛ و آن فرزندان اویند، و دوستی می‌گوید: من تا لحظة جان دادن با تو هستم؛ و آن ثروت او است که چون از دنیا رفت، مالِ وارث است.
- ۰۳/۰۸/۰۶